- Сәлем.
- Сәлем.
- Сен анау жердегі тактайшадағы жазылып тұрғанды оқыдың ба? «Біз - Егеменді еліміздің ертеңіміз» деп жазылып тұр екен.
- Иә, оқыдым не үшін сұрадың?
- Егеменді еліміздің ертеңі болу үшін не істеу керек деп сұрайын деген едім.
- Біз еліміздің бірлігін нығайтуымыз керек. Және де елімізді көркейтуге ат салысуымыз қажет. Бұл нәрселерді жасау үшін сен еңбексүйгіш, білімді, зерек, ізденгіш болуың керек.
- Түсіндім саған рахмет. Және қай жылдар өте ерекше болды?
- 1993 жылды айтуға болады. 1993 жылы төл теңгенің тұғырға мінген жылы. Және де Қазақстанның тұңғыш конституциясы қабылданған жыл. Енді 2005 жылды айтып берейін. 2005 жылы Қазақстанның экономикалық‑әлеуметтік дамуы қарқынды қалыпқа түсіп, сыртқы сауда байланысы жанданды. Айта берсек көп. Қалғанын кейін асықпай отырып айтып беремін. Мен асығып тұр едім.
- Саған үлкен рахмет. Баратын жеріңнен қалма. Сау бол.
- Сау бол. Келесі кездескенше.
Бата беру — адал ниет, жақсы тілек білдірудің ұлттық дәстүрі. Дастарқан басында, түрлі жиын-тойларда, т.б. адам өмірінде кездесер ірілі-ұсақты қуаныштар кезінде той, қуаныш иесіне арнап қол жайып, бата береді. Сондай-ақ, қиын сапар, алыс жолға аттанған азаматына ақ жол тілейтін халқымыздың ежелден келе жатқан, кең таралған дәстүрлерінің бірі. Бата беретіндер, көбіне, көпті көрген ақсақалдар мен кемеңгер де дуалы ауызды билер болып келеді. Бата қысылғанда — қуат, қиналғанда—медет беріп, әрбір іс-әрекетіңе даңғыл жол ашып, бәле-жаладан қорғайды деп есептелген. Бата көзі тірілерге ғана емес, аруақтарға да жасалған. Батасыз, тілексіз өмір болмайды. “Батамен ер көгереді, жаңбырмен жер көгереді” деп халқымыз текке айтпаған. Батаның да қисыны, айтылатын, айтылмайтын жері болады, қуаныш пен тойдың ретіне қарай, соған лайық Бата тілегі болады.
Ты по-моему забыла поставить фотку