Бұл — 1930 жылдардағы Қазақстан
тарихын бейнелейтін драма.
«Жерұйық» – жұттан кейін басқа
түскен қиын заманға қарамастан, шын
көңілімен ілтипат көрсетіп, қайғысына
ортақ болғаны үшін қазақстандық
корей, неміс, түрік, шешен, күрт және
басқа да этностардың осы қасиетті
жерге, қазақ халқына деген алғысы
ретінде түсірілген фильм.
Фильмнің сюжеті қасіретті
жылдардың ауыр жағдайында
ізгілік пен адамгершілікті алға
қойған қазақ халқының достығын
насихаттайды. Қазақтың қанына сіңген
қонақжайлылықты дәріптеген көркем
фильмнен Сталин заманындағы өзге
ұлттарды қазақ жеріне қоныстандыру
саясатының құрбандарын және
олардың кешкен ауыр да, азапқа толы
тұрмыстарын көруге болады.
Объяснение:
Туған жер... Туған ел... Осы екі ғана сөзде қаншама мағына, қаншама ой жатыр десеңізші?! Туған жердің қадірін әр адам әрқалай түсінетін шығар. Ал мен үшін Туған жер қадірі дүниедегі ең ұлы деген нәрсемен пара-пар. Себебі, ол – менің әлпештеген анам, аялап өсірген әкем, туған-туысым, аға-әпкелерім, мені білім жолына жетелеген ұстаздарым, сол білімге ұмтылу жолындағы тай-құлындай тебіскен жора-жолдастарым дүниеге келген жер. Менің Туған жерім, Отаным – кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат әрі киелі Қармақшы жері. Осы мекенде менің көңілді де шаттыққа толы, уайымсыз да бейкүнә балалық шағым өтті. Қызыққа толы балалық шағым өткен туған ауылдың ауласын еш уақытта ұмытпақ емеспін. Балабақшадағы күндерім... Мектеп табалдырығын алғаш аттаған күн..