Мой дедушка плотник. У деда есть мастерская. В мастерской
изготавливает изделия из дерева. У моего деда есть . Эти люди
В году он сделал деревянную плетку, домбру и кобыз. Они декорированы орнаментом.
он сказал. На поверхность домбры нанес узор «овечка». На поверхности кобыза
Расписал узор «рожки». А на рукоятке кнута он нанес узор «Сломанный рог».
В году в Национальном музее Республики Казахстан.
Выставка «Ювелирные изделия», посвященная 550-летию г. Мой отец
выставлены деревянные изделия. Посетители выставки занимаются ремеслами
нравятся продукты и развлечения.
На выставке представлены редкие украшения из Художественного музея «Адеми-ай».
продукты были выставлены. Художественный музей «Адеми-ай» 2011 г.
Открыл коллекцию коллекционер и искусствовед Бахаргуль Толеген. в настоящий момент
В музее более 1000 экспонатов. Там до нашего времени
Здесь находится археологический памятник I-III и VI-XII веков. На выставку
Посвящается 550-летию Казахского ханства компания «Адеми-ай».
декоративно-прикладное искусство и национальные сувениры
также установить. Украшение рассказывает историю казахского народа. Ювелир
Продукция отражает развитие нашей национальной культуры. Выход в Великую степь
Я убежден, что произведения искусства останутся вечными.
Объяснение:
Вот перевод
1.Абай Құнанбаев қай жылдары өмір сүрді?
Б. 1845-1904
2. Абай өлеңдерін кімнің атынан таратып жүрді?
А. Көкбай
3. Себеп-салдарлық қатынасты білдіретін жалғаулықтар?
В. Себебі, өйткені
4. Абайдың шын есімі?
А. Ибраһим
5. «Ақ киімді» сөзін аудар.
Б. Белая одежда
6. Абай Құнанбаев кім?
Б. Жазушы, ғалым
7. Табиғат лирикасына арналған өлеңі.
В. Күз, Қыс
8. Абай қай жерде білім алады?
А. Семейде
9. Абайдың жылдың төрт мезгілі жайлы өлеңдері қай жылы жазылды?
А. 1845-1909
10. Жазғытұры бұл қай мезгіл?
А. көктем
Объяснение:
✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓ 10000%
Аяз би - қазақ ертегісі.
Ертегідегі Жаман – қазақ ауыз әдебиетіндегі ел басшысының үлгілі бейнесі. Ол – қарапайым, парасатты, адал, шыншыл, көреген, тапқыр, кішіпейіл, іззетті, көпшіл, қайырымды, қанағатшыл. Бұл қарапайым халық бұқарасының «елді осындай адам басқарса» деген арманынан туған бейне.
Аяз би туралы айтылатын ертегі-аңыздардың бәрінде дерлік Жаман қойшының Мадан хан сынынан өтуі, үйленуі, ханның күншіл, ақылсыз қырық уәзірін өлімнен құтқаруы, оның даналығын, достыққа адал, сертке беріктігін, әділдігін мойындаған хан өз тағын беруі сөз болады. Жаман хан болғаннан кейін де жыртық тоны мен жаман тымағын хан сарайы босағасына ілдіріп қояды. «Кей-кейде хандық тақтың буымен көңілім тасып, асып бара жатқандай болсам, соған көзім түседі де, тез тәубама келемін» дейді екен. Сөйтіп ол жыртық тоны мен жаман тымағын көрген сайын тәубасынан жаңылмай, өзіне-өзі: «Аяз би әліңді біл, құмырсқа жолыңды біл» деп отыратын болған.
Өмірдегі реалды нәрсенің өзін әдейі өзгертіп көрсету – ертегі жанрының өзіндік қасиеті болғандықтан, ертегіші де оның мазмұнын барынша әсірелеп көрсетуге, сырлы да ғажайып етіп көрсетуге күш салады. Мәселен, «Аяз би» ертегісіндегі ханның әлсіз, жоқ-жітік, жаман қойшының ақыл-парасатын мойындап, оған хандық тағын сыйлап беруі өмірде әсте болуы мүмкін емес жағдай. Бірақ ертегіші осылай баяндайды, тыңдаушы оған иланады. Өйткені ертегіні айтушы да, тыңдаушы да өмірде бір рет болса да солай болғанын қалайды, соны армандайды. Қысқасы, Аяз биді өмірде болған тарихи тұлға дегеннен гөрі, халықтың «ел басқаратын адам осылай болу керек» деген арманынан туған Арман ханы, ел билеушіге тым ертеде ескерткен халық даналығы мен асқақ мұратының көрінісі деген орынды.