Құс қанатымен ұшады, құйрығымен қонады. Ит тамағы үшін жүгіреді. Құс тамағы үшін ұшады. Тоты құс бойына қарап зорланады, аяғына қарап қорланады. Қыран құс шашып жейді, қара құс басып жейді. Қыран құстың баласы ұшса келмес ұяға. Құс баласы қырымға қарайды. Қаршыға ілген қазға сын. Қаршығалыға қоян кездеспейді, Жарақтыға жау жолықпайды. Жарқанатқа жарықтан қараңғы артық. Қаз келсе, жаз келер, Қарға келсе, қатқақ келер. Шағала келмей жаз болмас, Шаңқан келмей, боз болмас. Жапалақ мақтанса, Жардан қоян алдым дер. Жаман мақтанса, Жақсының жағасынан алдым дер. Қарға қарғаның көзін шұқымас.
Су аққан жерінен ағады, шөп шыққан жеріне шығады. Вода течет, где всегда текла, трава растет, где всегда росла. Жақсы туса — елдің ырысы, жаңбыр жауса — жердің ырысы. Дождь с небес проливается — счастье на землю спускается, хороший человек рождается — счастье народу является. Бұлақ болмаса, өзен болмас еді. Если б не источник, засохла бы река. Жері қатты болса, малы сүтті болады. Если благодатная земля, у коровы будет много молока. Тоқтатсаң жерге қалың қар, дей бер жақсы өнім бар. Землю снег питает, а земля урожай рождает. Бір ағаш кессең, орнына он ағаш отырғыз. Если дерево срубил одно, десять посади вместо него. Жердің көркі тал болар, елдің көркі мал болар. Земля деревьями богата, скотом богат народ. Жер — семіз, от — арық. Земля одаряет, огонь все пожирает. Тамшыдан тама берсе, дария болар. Капля за каплей собирается, река появляется. Күріш арқасында күрмек су ішеді. Когда рис поливают - сорняк тоже воду пьет.
