Абайдың көркемдік, әлеуметтік гуманистік және дінге көзқарастары терең білінген еңбегі - қара сөздері. Абайдың қара сөздері (Ғақлия) - ұлы ақынның сөз өнеріндегі көркемдік қуатын, философиядағы даналық дүниетанымын даралап көрсететін классикалық стильде жазылған прозалық шығармасы. Жалпы саны қырық бес бөлек шығармадан тұратын Абайдың қара сөздері тақырыбы жағынан бір бағытта жазылмаған, әр алуан. Оның алты-жеті үлгісі қысқа болса, қайсыбіреуі мазмұн, тақырып жағынан өзгешелеу, ауқымды болып келеді. Абай өзінің қара сөздерінде шығарманың ажарына ғана назар аударып қоймай, оның тереңдігіне, логикалық мәніне зер салған.
Сөйтіп көркемдік шеберлік пен ғылыми зерделік арқылы көркемдік сана мен философиялық сананы ұштастырады. Абайдың қара сөздеріндегі гуманистік, ағартушылық, әлеуметтік ойлары дін туралы пікірлерімен бірігіп, тұтас бір қазақ халқының философиялық концепциясын құрайды. Абайдың кара сөздері сондай-ақ жалпы а ортақ асыл сөзге айналды.
Оның қара сөздерінің бірнешеуі ең алғаш 1918 ж. Семейде шыққан "Абай" журналында жарық көрді. Кейіннен, Абайдың қара сөздері орыс, қытай, француз, т.б. көптеген әлем тілдеріне аударылды.
Вавилонда аң, балык аулау, егіншілік пен мал шаруашылығы дами түсті. Оларда каз бен үйрек кол жетімды болды. Негізінен олар мал шаруашылығымен жане қолөнерімен көзге түсті. Парсы жерін Дарийдің кезіне сай келеді. Ол өз теңгесін шығарды. Олар саудамен қызу айналысқан. Теңгенің арқасында сауда дами түсті. Хетт Патшалығы егістікке қолайлы жер,бірақ жазыктар аз. Олар тау қойнау ларында металл көп өндіретін. Парфия мемлекеті соғысы құралдарын жасауда алдына жан салмайтын. Олардың жасаған заттары бүгінге дейін жетеді. Олар шаруашылыққа да жаксы мемлекет