Күн - Алланың берген ерекше жаратылысы. Біреулерге күн -жай ғана жарық пен жылу беретін материя болып көрінсе, ал енді біреулерге өмірінің жұлдызын жаққан табиғи құбылыс болып қалған. Табиғаттың бәрін жандандырып тұрған, осы бір көктегі күніміз. Бар планетаны бауырына басып, жылуымен өсірген.Күн арқылы а тіршілік жасап , табиғат дамыған.Мысалы , кішкене тұқымның өзі, күннен нәр алып гүл болады емес пе? А да сол сияқты,күннің нұрымен нұрланады. Қазаққа "Күнсұлу","Күнжамал" сияқты есімдерде бекер қойылмаса керек. Бәрі де осынау жарық дүниеге келерде күннің көзін көруге асығады.
Күн миллион жылдар бойы тек адамға ғана емес, табиғатқа, өсімдікке,жан-жануарға,жәндіктерге,құр-құмысқаға дейін маңызды рөл атқармақ.
Күннің жылуын қазіргі таңда үлкен энергия көзіне айналдырып, халыққа пайдалануда.Тіпті ауылдық жерлердің өзінде, күннен қуат алып ауыл ішін жарықпен қамтамасыз ететін батареялар бар.Бұл да табиғи тіршілікке, күннің маңызды рөл атқаратынының айғағы.
Әр нәрсенің екі жағы болады емес пе.Бірі пайдасы, ал екіншісі зияны.Сол сияқты күннің пайдасы зор болғанымен, зияны да жоқ емес. Әрине ол орналасу қашықтығына қарай болмақ.Планетамызға күн алыс орналасса,жер беті суып мұзға айналар еді.Ал тіпті жақын орналасар болса, жер планетасы жоғары температурадан балқып, бүкіл мұздық еріп, жер беті күл талқандалатын. Мінекей, күннің қашықтығы да метрмен өлшеніп жасалғандай.Әрине, бұл тек құдыретті күштің қолынан келері анық.
Емен (лат. Quercus) – шамшаттар тұқымдасына жататын, жапырақ тастайтын не мәңгі жасыл ағаштар. Емен баяу (жиырма – сексен жылдай) өседі. Жарық сүйгіш ағаш. Он бес – алпыс жылда жеміс бере бастайды. Әрбір төрт – сегіз жыл сайын жаңғағы көбейе береді. Бес жүз – мың жыл және одан да көп уақыт (мысалы, Литвадағы Стелмужи табиғи саябағындағы еменнің жасы – екі мың жылға жуық) өсіп тұрады. Оның дүние жүзінде төрт жүз елудей (кейбір деректер бойынша алты жүздей) түрі кездеседі. Жайық өзенінің аңғарында емен орманы кездеседі. Алматы, Жамбыл, Түркістан облыстарында көгалдандыру мақсатымен егіледі. Қазақстанда сирек кездесетін бір түрі – кәдімгі емен бар. Оның биіктігі 40 – 50 м. Діңі бірнеше жуан бұтақтан тұрады, тілім-тілім болып жарылған, қоңыр сұр түсті қалың қабықпен қапталған. Жас өркені жапырақсыз, қызғылт-қоңыр болып келеді. Жапырағы ірі (ұзындығы 7 – 20 см-дей), дөңгелек, қою жасыл түсті. Реңсіз гүлдері дара жынысты, аталық гүлі сырға тәрізді, аналық гүлі жеке-жеке не екі – үштен бірігіп, гүл сабағына шоғырланған. Сәуір – мамырда гүлдеп, қыркүйек – қазан айларында жеміс береді. Тұқымы – жаңғақ. Жаңғағынан мал азығы және кофе қо дайындалады. Емен қабығының құрамы илік зат – танинге бай, олар медицинада, тері өнеркәсібінде қолданылады. Сүрегі қатты әрі берік, аса бағалы құрылыс материалы ретінде өнеркәсіпте (мысалы, кеме, вагон, жиһаз жасау, т.б.) пайдаланылады.