Повесте кішкентай Қожаның мектеп жасындағы бастан кешкен әр түрлі қызықты оқиғалары жайлы баяндалады. Ол қанша бұзықтық жасаса да жақсы адам болуға талпынысы бар. Өзінің жасаған бұзықтығының бәрі әкесіз өскендігінен деп ойлайды. Қожа өзінің мінезін, тәртібін өзгертуге тырысады. Әңгімеде Қожаның балалық махаббаты да үлкен рөл ойнайды. Ол сыныбындағы үлгілі, тәртіпті әрі сабағын үздік оқитын Жанар деген қызды жақсы көреді. Тіпті кей кездері Жанарға арнап өлең де шығарады. Жанарды әрқашан көргісі келіп тұрады. Қожа жазушы болуды армандайды.
Бала Құрмаш ата-анадан ерте айырылған еді.Өзіне серік,дос ретінде қасқырдың бөлтірігі Көксеректі тартты.Бөлтірік кезінде адаммен жақсы қарым-қатынаста болған Көксерек өсе келе тағылығын жасады."Қасқырды қанша бақсанда тауға қарап ұлиды" деген нақыл сөзді дәлелдеді.Адам әлемнің керемет жаратылысы.Ол бәрін өзіне бағындыра алады.Тек қасқырды емес.Себебі,қасқыр түз тағысы.Аң патшасы арыстан циркте өнер көрсетсе де,тек қасқыр емес. Сондықтан Құрмаштың Көксерекке деген достығы ол табиғаттың заңдылығына қарсы нәрсе.Адам мен тағы дос бола алмайды.
