Магжан Жумабаев родился и вырос в зажиточной многодетной казахской семье. Его отец Бекен, предки Жумабай-хаджи, Шонай, Утеген, Утемис — известные, знатные люди из рода Атыгай. Бекен от своей первой жены — узбечки Гульсум — имел семерых мальчиков и двух девочек: Мусилима, Кахармана, Магжана, Мухаметжана, Салтая, Галижана, Сабыржана, Гуляндан, Гульбарам. Благодаря заботе отца все дети получили необходимое начальное образование, тогда как не каждый родитель мог позволить такую роскошь. В 1927 году, завершив учёбу, возвращается в Казахстане, работает учителем. Летом и зимой 1917 году в Оренбурге принимает участие в создании партии «Алаш» и правительства на обоих Общеказахских съездах, как делегат от Акмолинской области.
Менің үй жануарым бар.Мен өз жануарымды жақсы көремін. Менің итім мені тыңдайды, айтқанымды істейді, себебі мен оны жақсы ит болуга үйретемін. Ол басынан сипағанды ұнатады. Біз итпен бірге қыдырғанды ұнатамыз. Мен оган допты лақтырамын, ол оны алып келеді.Ағаштардың бұтақтарын лақтырып, итке әкелуін сұраймын оны алып келеді. Серуеннен келгесін, мен оған "Чаппи "деген тағам беремін. Мысық туралы. Менің мысығым бар. Оның аты-Мурка. Ол сүт ішкенді і және "Вискасты" жегенді жақсы көреді. Менің мысығым өте сүйкімді жануар. Көрінген жерде жатқанды ұнатады. Жазда біз оны саяжайға апарамыз, сонда тастап оған тамағын қалдырып,тастап кетеміз .Мен мысықпен қыдырғанымды ұнатамын. Мен өз мысығымды жақсы көремін.
В 1927 году, завершив учёбу, возвращается в Казахстане, работает учителем.
Летом и зимой 1917 году в Оренбурге принимает участие в создании партии «Алаш» и правительства на обоих Общеказахских съездах, как делегат от Акмолинской области.