Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Швейные юрты в Казахстане - дело женщин. Это проще, чем шить юрту. Во-первых, это соединяет точки друг с другом. Затем он поднимает шанырак. Он хлопнул его. Они закрывают люки над ними. Веревка и веревка вырезали дом двумя веревками. Запирает стволы дверей в том месте, где колесо прикреплено. Это вся самодельная работа.
Самая элегантно украшенная юрта в юрте покрыта белыми бивнями.
Эти красочные казахи ценят больше, чем другие цвета.
Деревья керега, олик, шанырак покрыты желтой краской, называемой желтой пурпурной шерстью. Шанырак поддерживает длинным стволом и поднимает его.