Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Кун тәртібі 7 - 8 жас (1 - 2 - сынып)
▪ Таңғы ұйқыдан ояну 7.00
▪ Таңғы жаттығу, Жуыну, Төсекті жинау 7.00 - 7.30
▪ Таңғы ас 7.30 - 7.50
▪ Мектепке бару 7.50 - 8.20
▪ Мектепте сабақ оқу және қоғамдық жұмыс 8.20 - 12.30
▪ Мектептен қайту 12.30 13.00
▪ Түскі ас 13.00 - 13.30
▪ Күндізгі демалу, ұйқы 13.30 - 14.30
▪ Таза ауада серуендеу 14.30 - 16.00
▪ Сабаққа дайындалу, үй тапсырмасын орындау 16.00 - 17.00 (1сынып); 16.00 - 17.30 (2сынып)
▪ Таза ауаға шығу немесе үйірмеге бару 17.30 - 19.00
▪ Кешкі ас және телевизор, компьютер қарау, кітап оқу, музыка тыңдау 19.00 - 20.00
▪ Кешкі ұйқыға дайындалу (әжетхана, беті - қолы жуу, тісті тазалау) 20.00 - 20.30
▪ Түнгі ұйқы 20.30 - 7.00
Объяснение:
Сұрақты дұрыс тусенбедім