Магжан Жумабаев родился и вырос в зажиточной многодетной казахской семье. Его отец Бекен, предок и Жумабай-хаджи, Шонай, Утеген, Утемис — известные, знатные люди из подрода Құдайберд рода атыгай племени Аргын[1]. Бекен от своей первой жены — узбечки Гульсум — имел семерых мальчиков и двух девочек: Мусилима, Кахармана, Магжана, Мухаметжана, Салтая, Галижана, Сабыржана, Гуляндан, Гульбарам. Благодаря заботе отца все дети получили необходимое начальное образование, тогда как не каждый родитель мог позволить такую роскошь [2]. Так же имел племянника по имени Шамиль,которого хотел сделать своими наследником
1905—1910 гг. — учёба в медресе Петропавловска[3], где преподавали арабский, фарси, турецкий языки.
1910—1911 гг. — учёба в медресе «Галия» в Уфе, среди наставников — классик татарской литературы Галимджан Ибрагимов.
В 1912 году в Казани выходит его первый поэтический сборник «Шолпан» арабским шрифтом на казахском языке. Он получает известность среди казахской интеллигенции.
1913—1916 гг. — учёба в Омской учительской семинарии, где учится с Сакеном Сейфуллиным, заканчивает семинарию с золотой медалью.
Большое участие в его судьбе приняли академик Григорий Николаевич Потанин, крупнейший поэт и учёный Мыржакип Дулатов и директор семинарии Александр Никитич Сидельников. Г. Н. Потанин после первых встреч с Магжаном предсказал, что юноша в будущем станет вторым Чоканом Валихановым. Предсказание великого ученого сбылось. Магжан Жумабаев впоследствии стал крупнейшим тюркологом, историком, лингвистом, педагогом в духе русской классической школы, автором учебников по казахскому языку и литературе, книги «Педагогика».
В 1917 году на Втором всекиргизском съезде в Оренбурге избран с Ахметом Байтурсыновым в комиссию по составлению школьных учебников.
В начале 1918 года поэт был арестован представителями партии «Уш жуз» и около 7 месяцев просидел в тюрьме Омска. Здесь им написаны полные грусти и страдания стихотворения: «Жан-жарым-ды бір суйеін тусімде» («Поцелую любимую во сне»), посвященную молодой жене (Магжан перед окончанием семинарии женился на внучатой племяннице Чокана Валиханова красавице Зейнеп, которая умерла при родах).
В 1918 году открывает в Омске и Петропавловске курсы казахских учителей и становится их директором.
В 1922 году приглашен председателем Совнаркома Туркестанского края Тураром Рыскуловым преподавать в Казахско-кыргызском институте просвещения в Ташкенте. Активно сотрудничает в газетах и журналах («Акжол», «Сана», «Шолпан» и др.), публикует множество стихов и поэм, а также ряд исследовательских литературных работ. Выпускает второй сборник стихов и поэм в Ташкенте и издаёт в Оренбурге фундаментальный научный труд «Педагогика».
В 1923 году по приглашению наркома просвещения РСФСР Анатолия Луначарского преподает восточные языки в Коммунистическом университете трудящихся Востока.
Одновременно в 1923-26 годах учится в Московском литературно-художественном институте, возглавляемом В. Брюсовым. В Москве переводит на казахский произведения Лермонтова, Кольцова, Бальмонта, Мережковского, Вс. Иванова, Мамина-Сибиряка, Горького, Блока, а также стихи и поэмы Гете, Гейне и др. зарубежных поэтов. «Его называли казахским Пушкиным, сравнивали с Байроном и Шекспиром, говорили, что внешне он чем-то, даже, похож на Сергея Есенина — то ли волнами вьющихся волос, только не русых, а черных, как смоль, то ли открытой, как североказахстанская степь, и распахнутой навстречу самой жизни искренностью в глазах, только не синих и озорных, а темных, как степная ночь, и кажется, чуть подёрнутых дымкой печали, что по утрам таяла над войлоком юрт его родного аула, то ли по-есенински пронзительными до слез, полными глубочайшего лиризма стихами, музыка которых понятна душе» (В. Шестериков).
В 1927 году, завершив учёбу, возвращается в Казахстан, работает учителем.
После этого через некоторое время его приговаривают к смертной казни, и 19 марта 1938 года он был казнён, в возрасте 44 лет.
Объяснение:
Пайдалы және зиянды тағамдар.
Уақыт пен заман ағымына қарай, бүгінгі күні қоғамымызда «фастфуд», яғни жылдам даярланатын тағамдар аса үлкен танымалдыққа ие болып отыр. Менің ойымша, оның бірден - бір себебі: бүгінгі күні адамдар материалдық құндылықтарды жоғары бағалағаннан кейін және «уақыт - ақша» деген түсінік қоғамда етек жайғаннан бері, сол уақытты үнемдеу мақсатында фастфуд өте үлкен танымалдыққа ие болып отыр деп есептеймін.
Ғалымдардың ойынша, мұндай жылдам даярланатын тағам адам ағзасына кері әсерін тигізіп, тіпті кейбір аурулардың себепшісі де болып жатады. Ең басты зияны – ол асқазанға тигізетін кері әсері. Сонымен қатар, бұл тағамдар әуестік туғызады. Ал үнемі біркелкі тамақтану – ол да зиян.
Денсаулық мамандарының айтуынша, жылдам даярланатын тағам құрамында майлар мен консерванттар өте. Сонымен қатар, бұл тағамдарды дайындау барысында маргарин өте көп қолданылды, ал оның құрамында трансмайлар көп, ол да адам ағзасына зиян келтіреді. Және де фастфуд әзірлеушілер оның құрамына арнайы дәмін күшейтетін арнайы дәмдеуіштер қосып, осының салдарынан адамдарда тәуелділік пайда болады.
Сондықтан, менің кеңесім: мұндай тағамдардан шама келгенше бас тартып, дұрыс тамақтанып, өз денсаулығымызды сақтайық! Ол үшін төмендегі кеңестерге құлақ ассаңыз, болғаны:
1. Тағамға көбіне көкөністерді пайдаланған абзал.
2. Иммунитетті көтеру үшін кебектен, витаминді – минералды кешенмен байытылған ұннан жасалған нан, қырыққабат, сәбіз, аскөк және қызылшаны көбірек пайдаланған жақсы.
3. Сонымен қатар ұйқыға үш – төрт сағат қалғанға дейін тамақтанып алған дұрыс.
4. Дұрыс тамақтану туралы дәрігерлер мен кәсіби диетологтардың кеңесін тыңдаған жөн.
Мағжан Жұмабаев - ұлы ақын , публицист, педагог, жаңа қазақ әдебиетінің негізін қалаушылардың бірі.Мағжан Жұмабаев дәулетті көп балалы қазақ отбасында туып өскен. Оның әкесі Бекен, ата-бабалары Жұмабай қажы, Шонай, Өтеген, Өтеміс — Атығай руынан шыққан белгілі, атақты адамдар. Бекеннің бірінші әйелі — өзбекше Гүлсім-жеті ұл және екі қыз болған: Мүсілім, Қахарман, Мағжан, Мұхаметжан, Салтай, Ғалижан, Сабыржан, Гүлбарам. Әкесінің қамқорлығының арқасында барлық балалар қажетті бастауыш білім алды, ал әрбір ата-ана мұндай сән-салтанатқа қол жеткізе алмады.
1927 жылы оқуын аяқтап, Қазақстанға оралып, мұғалім болып жұмыс істейді.
1917 жылы жазда және қыста Орынборда Ақмола облысынан делегат ретінде екі жалпықазақ съезінде "Алаш" партиясы мен үкімет құруға қатысады.
Объяснение: