Эссе. «Менің оқудан алған әсерім.»
Менің бұл оқудан алған әсерім ұшан- теңіз.Әсіресе артыма бұрылып қарасам,бұрын механикалық түрде сабақ өтіп, бір- біріне жалғасқан үлкен мақсаттар қойып,соған қайтсем жетем деп,өзім көп сөйлеп,баланы тыңдауды кейінге қалдырып келіппін .Ойласам сабаққа қойған мақсат оқушы үшін емес ,пән мұғалімі ретінде өзіме қойған сияқтымын .
Ал қазір өзіме қайтадан бір құрлық ашып алғандай жағдайдамын.Шын мәнінде мектепке ҚАЛАЙ көмектесу керек және шәкірттерімді НЕГЕ оқыту керектігін, ал оқу үдерісінде НЕ істеу керектігін 100 пайызға ұқтым десем қателеспеймін.
Сонда мен сабақ беріп қана қоймай ,өз әріптестеріме көшбасшы болумен қатар мектептің дамуы үшін үлес қоса алатын үлкен әріппен жазылатын МҰҒАЛІММІН,яғни КӨШБАСШЫМЫН.Ол менің қолымнан келетініне ешқандай шүбәм жоқ.Мектеп аясында ғана байланыс жасамай желілік қоғамдастық арқылы қаншама мұғаліммен байланысқа шығып,ойларымызды бөлісіп,идеялар ұяшығына ой қосып ,әрдайым дамуда боламыз.Адамгершілік тұрғысынан әріптес,дос ,пікірлес адамдар тауып, көптеген ортақ істердің шешімін табамыз.Сөйлеу емес,ой қозғау,байланыс жасау, даму деген үдерістердің аясы кеңейеді.Тіптен әрбір тасталған идеяның әрқайсысы өзінше құндылыққа ие .Мен ой тыңдау ,метатану,стратегия, идея тастау,сыни ойлау үдерісінің баланы оқытуда аса маңызды екенін түсініп қана қоймай ,қолдана алатын жағдайдамын.Бұрын өз—өзіме ойша сұрақ қойып, жауап іздеп ойланатынмын ,ал енді осы үдеріске шәкірттерімді күнделікті сабақ сайын қайталанатындай дағдыға айналдырып,табыс критерийлерімен жетелеп,кері байланысты (рефлексия) орнататыныма сенімдімін .Сабақ сайын «оқушы үніне»құлақ түремін.
Объяснение:
