Халқымыз табиғатты анаға теңеген. Өйткені табиғатта тіршілік өсіп-өнеді. Өзіндегі барды адамға, жан-жануарға, өсімдікке берген. Табиғатта басы артық ештеңе жоқ. Табиғат сырын терең білмей, оған немқұрайлы қарау үлкен апатқа соқтырады.
Бүгінде тәуелсіз Қазақстанда ғана емес, бүкіл әлем алдында экология мәселелері тұр. Адам ақыл-ойының нәтижесі алып ракеталар, атом станциялары, зауыттар, т.б. ғылыми прогресс жетістіктері өмірімізді байыта, жеңілдете түсумен қатар қауіп-қатер туғызуда. Осының бәрі экологиялық сананың жеткіліксіздігінен, адамдардың болашақ ұрпақ алдындағы жауапкершілігін жете сезінбеуінен. Адам өміріне экологиялық зардаптардың әсер ете бастауы олардың қоршаған ортаға жыртқыштықпен қарауының салдары.Біз қоршаған ортаны қоқыстамай жәнеде аялап жүрсек.Экологиялық кризиске түспейміз
Негізгі сөздік қор – тілдің негізін құрайтын, сөздік құрамның қалыптасуы мен сөзжасамда маңызды рөл атқаратын, жалпыхалықтық сипатқа ие бір буынды сөздер. Негізгі сөздік қордың жалпы саны аса көп емес. Қазақ тіліндегі Негізгі сөздік қорға енетін тұлғалар көне дәуірден жалғасып келе жатқан барлық түркі тілдеріне ортақ сөздер. Мысалы, ал, ар, ас, ана, отыр, бар, мен, бес, жан, жас, т.б. Осы тұрғыдан Негізгі сөздік қор сөздік құрамнан ерекшеленеді. Сөздік қорға тек көне түркілік атаулар ғана енсе, сөздік құрамға тіліміздегі барлық сөздер – диалектілер, кірме сөздер, жаргондар, қарапайым сөздер, сленгтер, т.б. жатады. Негізгі сөздік қорға тән басты белгілер: а) тұрақтылық; олар тұлғалық және мағыналық жағынан тұрақты болады. Қазіргі қазақ тілінің Негізгі сөздік қорындағы көптеген сөздерді бірнеше ғасыр бұрын жазылған ескерткіштерден кездестіруге болады. Мысалы, 5 ғасырдағы Талас, Орхон-Енисей ескерткіштерінде сіз, ұғлан, өзім, көк, боз, ұлығ, ат, күн, т.б.; 11 ғасырдағы Ж.Баласағұн мен М.Қашқари еңбектерінде ат, қой, күн, кел, өкін, т.б. сөздер кездеседі. ә) Сөз тудыруға ұйытқы болады; сөздік құрамның дамуына байланысты Негізгі сөздік қор да өзгеріске ұшырайды. Негізгі сөздік қордағы бір буынды түбірлерден көптеген туынды сөздер жасалады. Туынды сөздер жаңа сөз тудыра алғанымен, Негізгі сөздік қордағы сөздердің сөзжасамдық қабілеті бірдей емес. б) Жалпыхалықтық сипаты; Негізгі сөздік қорға енетін сөздер бүкіл халыққа түсінікті және үнемі қолданыста болып, баршаға ортақ қызмет атқарады
Төрт түлік малдың әрқайсысына тән қасиеттері бар. Түйе, сиыр, жылқы егіз тумайды. Олар ешқашан өз төлін тастап кетпейді. Керісінше, оны бағып-қағып, қорғауымен ерекшеленеді. Бұл ірі қара малдар қандай қатты боран болса да, ауылын адаспай табады екен.
Қазақтың қасиетті малы саналатын жылқы қанша шөл қысса да, ешуақытта жаман су ішпейді. Олар бірлік-берекесі артқан, жұмылған жұдырықтай үйірімен жүретін түлік. Егер жылқы аунап алса, болдырғанын ұмытып кететін көрінеді.
«Жылқы – малдың патшасы, түйе – малдың қасқасы», деп қазақ тегін айтпаған. Себебі, төрт түліктің ішіндегі ең кішіпейілі – түйе. Ол кішкентай бала жетелесе де, ере береді. Екі жылда бір боталайтын түйенің төлі жануарлардың ішіндегі ең нәзігі. Сондай-ақ, ботаның көзі әлемдегі ең әдемі көз. Осыған байланысты қазақ халқы ару қыздардың есімін Ботакөз деп атаған. Шөлге төзімді бұл мал өзіне зәбір көрсеткен адамды ұмытпайды және одан кек алуға тырысады.
Сондай-ақ, аңдардың да біз біле бермейтін өзіне тән ерекше қасиеттері бар. Мысалы, арыстан мен жолбарыс өзі аулап алған аңның ғана етін жейді және жемтікке көз салмайтын көрінеді.
Ал, қасқыр әр ісін ақылмен жасап, ешуақытта арқан аттамайды. Ол өз апаны жанындағы ауылдың малына шаппайды және өз заңына ғана бағынады, қолға үйренбейді. Бұл аң бөлтірігін өлтірген жаннан кек алмай қоймайды. Әдетте, үйірі бөлек қасқырлар жайшылықта бір-біріне қас болады. Егер олар торға түсе қалса немесе тереңге құласа, әдеттегідей бір-бірімен жауласпайды, үнсіз отырады.