Менің сүйікті спортшым
Елімізде ауыз толтырып айтып, мақтанатындай спортшылар аз емес. Менің бір емес, екі бірдей сүйікті спортшым бар, олар әр түрлі спорт түрінің шеберлері болғанымен, барша қазақ халқы оларды мақтан тұтады.
Солардың ішінде ең алдымен Александр Винокуровты атап айтқым келеді. Ол - Қазақстанның және Астана Pro Team велокомандасының ең белгілі велошабандозы, «Vino» (Вино) деген атпен белгілі. 2012 жылғы Лондондағы XXX жазғы Олимпиада ойындарының чемпионы, Сидней Олимпиадасының вице чемпионы, әлем біріншілігінің қола жүлдегері, «Вуэльта» көпкүндігінің (2006 жыл) жеңімпазы. Оның есімі Қазақстанның спорт тарихына алтын әріппен жазылды десем, артық болмайды деп ойлаймын, себебі ол Қазақстаннан шыққан Олимпиада ойындарында алтын иеленген тұңғыш велошабандоз.
Еліміз Серік Сапиевті де мақтан тұтады. Ол - ең танымал боксшылардың бірі, олимпиада чемпионы, халықаралық спорт шебері, Қазақстанның бокс бойынша еңбек сіңірген спорт шебері. Оның есімі Қарағанды қаласында бокс орталығына берілген болатын.
Болашақта мен жоғарыда есімі аталып кеткен Серік Сапиев сияқты әлемге танымал спортшы болуды армандаймын. Бокс үйірмесіне аптасына үш рет барып, бар ынта - жігеріммен жаттығып жүрмін.
Мектеп асханасы туралы әңгіме.
Әрине,мектепті асханасыз елестету мүмкін емес қой."Ас – адамның арқауы" демекші,мектепте үзіліс кезінде оқушылардың көпшілігі асханаға асығады.Бұл жердің иісі мен атмосферасы да өзгеше.Сабақтан шаршаған оқушының осы жерге келіп күш жинауы да осыда.
Біздің мектептің асханасы үлкен,өте әдемі әрі ыңғайлы.Бұл жерде дәмді және неше түрлі тағамдармен қатар,мереке сайын безендірулер де жасалынып тұрады.Ал асханашы апайдың тіл үйірер дәмді асына,мейрімділігіне не жетсін,шіркін!Кейде ақшаң болмаған кезде бәліштерін қарызға да беріп жіберетін.Не дегенмен де,мектеп асханасының оқушылар үшін алар орны зор.