Алып және мен сүйікті мектепте көп жұмыс бөлмем және бас-басы олардан сәулемен жиһаздың, жылының және нұрдың өтіп кет-. Біздің мектебімізде ең қамды, және алғыр ақылды оқушылар оқиды, ал бізді ең алды мұғалімдер оқиды! Мектепте тек сабақтар, бірақ және мектептің күндерінің ашық түсті, қуанышты және қызғылықты бол- түрлі іс-шаралар өтетін. Біздің сыныбымызда көп ребят, қарамастан және біз тату ылғи болуға тырысамыз. Барлық бала-шағалар біздің бізді талапталып жаз-, тез, дұрыс есепте- және мәнерлі оқы- үйрет- бірінші мұғалимамызды сүйеді. Татьяна Васильевна настоящим дос және екі мамамен біз стала.
Мен өзінің жақын мектебімен өркөкіректенемін және оны ерекше есептеймін. Ғой бас-басы мектеп адмиралдың Арсенийдің Григорьевичтің Головко біздің атайы жерлесіміздің атын тасиды!
Биыл мектепке 100 жас келеді - сол бас-басы үшін бізден айтулы күні. Жүз жылдық мерейтойға көркеюнің мектебінің тілеймін. Ал тағы мейлі бас-басы мұғалім және оқушы жақын мектептің тарихында жеңістің ұмытылмас ізін түрліде қалдырады
Алып және мен сүйікті мектепте көп жұмыс бөлмем және бас-басы олардан сәулемен жиһаздың, жылының және нұрдың өтіп кет-. Біздің мектебімізде ең қамды, және алғыр ақылды оқушылар оқиды, ал бізді ең алды мұғалімдер оқиды! Мектепте тек сабақтар, бірақ және мектептің күндерінің ашық түсті, қуанышты және қызғылықты бол- түрлі іс-шаралар өтетін. Біздің сыныбымызда көп ребят, қарамастан және біз тату ылғи болуға тырысамыз. Барлық бала-шағалар біздің бізді талапталып жаз-, тез, дұрыс есепте- және мәнерлі оқы- үйрет- бірінші мұғалимамызды сүйеді. Татьяна Васильевна настоящим дос және екі мамамен біз стала.
Мен өзінің жақын мектебімен өркөкіректенемін және оны ерекше есептеймін. Ғой бас-басы мектеп адмиралдың Арсенийдің Григорьевичтің Головко біздің атайы жерлесіміздің атын тасиды!
Биыл мектепке 100 жас келеді - сол бас-басы үшін бізден айтулы күні. Жүз жылдық мерейтойға көркеюнің мектебінің тілеймін. Ал тағы мейлі бас-басы мұғалім және оқушы жақын мектептің тарихында жеңістің ұмытылмас ізін түрліде қалдырады
Автор адамдар жас кезінде жүрегін тыңдап жүрген дейді. Жас кезінде адам әлі көп көрмеген, тағдыры дайындап қойған сынақтан өтпеген, ойына ақыл кірмеген. Жалпы айтқанда көзімен көргеннің, құлағымен естігеннің бәріне сене берген. Ал осының нәтижесінде оны көзі де, құлағы да, тіпті жүрегі сатып кетті. Ержеткен соң, ақыл кіріп, күш енгенде енді болғанның қайталауыннан қорықып, адамдар былай тұрсын, өзіне де сенбей қалады.
Менің ойымша, адам мейлі жас болса да, ержеткен болса да ешкімге сенбеуі керек. Қазіргі кезде адамдарға сену тіпті қауіпті болып кетеді. Ия, кейбір кезде өз көзіңмен көргеніне, өз құлағыңмен естігеніне де сенбеуге мәжбүр боласың. Бірақ жүрек ешқашан алдамайды ғой!? Егер де жүректі тыңдай білсең дұрыс жолда қаласың деп ойлаймын. Сонда кімге сенуге болады? Жүрек ме? Адамдарға ма? Дегенмен бұл жерде адам не таңдаса өзі біледі.