Объяснение:
Абай Құнанбаев бұл өлең жолдарында ештеңе бітірмей, құр босқа өмір өткізу мәселесін көтеріп тұр.
А ұлы ойларға басын қатырмаса, миы майда шаруаларды, әңгіме өсек-аяңдарды қуып, рухани тұрғыдан аза бастайды. Бір даналық сөз ойыма түсіп отыр. Бір орында қаншалықты жайлы отырсаң да , уақыт өте келе аяғың ұйып, ісіп шаршайды. Сондықтан қозғалыс (тек физикалық емес, рухани да) - ол өмір. Өмірді мәнді етіп сүру үшін, рухани азбай, өзіңді зеріктірмей, болатын іспен айналысу керек.
Қарныңды тамаққа толтырып, құр жатқаннан не пайда? Өмірден артыңа мұра қалдырмай текке кете барасың. Олай болса өмірге не үшін келгенің? Нені бітіргенің? Тоқтамау керек. Еңбек етіп, өзгеріп, үйреніп, дамып қана адам кемелденеді.
Аквариум туралы диалог.
– Алло,сәлеметсіз бе?Гауһарды бола ма екен?
– Алло,амансың ба? Қазір шақырайын.
– Жарайды.
– Алло,Мөлдір,сәлем!
– Сәлем,Гауһар!Қалайсың?
– Жақсы,өзің ше?
– Мен де.Бүгін демалыс қой,үйде отырғанша шығып қайтпадық па?
– Мен қарсы емеспін.Бірақ қайда барамыз?
– Қалада алдыңғы күні аквариум ашылды дейді.Соған барайық.
– Мәссаған.Шын ба?
– Ия,сен бұрын соңды аквариумға барып көрдің бе?
– Мүлдем барып көрмедім.Сен ше?
– Ал мен бардым.Ол жерде қызықты болады.Неше түрлі үлкенді-кішілі балықтарды,су жануарларын,өсімдіктерді көреміз.
– Тіпті акуланы да ма?
– Ия! Сондай-ақ бүгін аквариумда су перісінің арнайы қойылымы болады екен.
– Ендеше барып қайтайық.Мен сенің үйіңе соғамын,дайын отыр,жарай ма?
– Жарайды,кездескенше!