"Мен өте оқу сүйемін. Маған алабұрту ұна- бас-басы батырдың приключения, уақытта және аяда тасымалдан-. Ылғи салыстыру қызық өзінің ойларының мен пікір автордың, ойлап тап-, сияқты бы сен бас жер батырдың түстің. Мен өзі прочла бірінші жаужұмыр, орыс халықтың ертегісінің жинағы болды. Сиқырлы әлем, қайда Змеи-Горынычи тұрады, Василисаның тамаша және Иваны-царевичи, қайда аңдар сөйлеседі, ал орманда көру болады лешего және тоқпақтың-жалмауыздың үйшкіне деген қақтығыстырыл-, маған понравиться білмеді. Қарамастан және дейін сих кездердің мен неғұрлым барлық ертегілерді сүйемін, барлық сиқырлы және жөнсіз. Ертегілер - сол бас-басы адам өзінің өмірінде оқы- мынадай кітап, олардан өмір басталады. Қарамастан ана, неден менің тұқымым оқу білмейді, мен ойлаймын, не ертегілер барлықты біледі, қатынасқа кітаптарға қарамастан. "
Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
Зебу болады
Объяснение: өзім тексердім 100000000000000000