Тәрбие сөздері «құрғақ моральдық, тәлімгер-тәрбиеші болып көрінеді. Бірақ оны әлем алдында және ең алдымен өз ар-ожданының көрінісі ретінде қарастыру керек.
"Соңында мен шешім қабылдадым: қағаз бен сия бұдан былай менің жұбанышым болады, мен өз ойларымды жазамын. Егер кімде-кім өзінен қажет сөзді тапса, оны қайта жазсын немесе есіне түсірсін. Егер менің сөздерім адамдарға қажет болмаса, олар менде қалады.
Енді менде бұдан басқа уайым жоқ."
"Олардың күші - қолөнерді қажымай-талмай үйреніп, еңбек ету және өз араларында масқара қақтығыстарға уақыт жұмсамауында."
Менің отбасым. Біздің отбасы- үлкен отбасы болып саналады. Отбасымыз он төрт адамнан тұрады. Ең сыйлы орын төрде атам мен әжем отырады. Онан соң анам мен әкем орналасады. Қалғандарымыз жасымызға қарай отырамыз. Отбасымыздағы әрбір күн біз үшін мереке. Үлкенді сыйлау, адамдармен сыйласу, үлкенге қызмет көрсету, кішіге көмектесу біздің отбасында сөзбен емес, әрдәйім іс жүзіндегі, күнделікті өміріміздегі қалыпты жағдай. Мен өз отбасымды мақтаныш етемін. Қазір біздің отбасындай үлкен отбасы кездесе бермейді.
Ас адамның арқауы. Өте орынды айтылған сөз. Егер адам аш болса оның әлі де, көңіл күйі де, ешбір іске зауқы да болмас еді. Ал, әрдайым көңілсіз жүрген адамның жүйкесі жұқаратыны белгілі. Күші тіпті болмай, әлсірейді. Осылай денсаулығынан да айрылады. Сондықтан, уақытылы, құнарлы тағамдармен тамақтанып, ас адамның арқауы екендігін есте ұстаған абзал.
Тәрбие сөздері «құрғақ моральдық, тәлімгер-тәрбиеші болып көрінеді. Бірақ оны әлем алдында және ең алдымен өз ар-ожданының көрінісі ретінде қарастыру керек.
"Соңында мен шешім қабылдадым: қағаз бен сия бұдан былай менің жұбанышым болады, мен өз ойларымды жазамын. Егер кімде-кім өзінен қажет сөзді тапса, оны қайта жазсын немесе есіне түсірсін. Егер менің сөздерім адамдарға қажет болмаса, олар менде қалады.
Енді менде бұдан басқа уайым жоқ."
"Олардың күші - қолөнерді қажымай-талмай үйреніп, еңбек ету және өз араларында масқара қақтығыстарға уақыт жұмсамауында."