Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Жаңа Жыл. Мерекелік одеянии желтоқсанның соңында, көшелер, саябақтар, алаңдар бар. Алаңдарда және көшелері арқылы гирлянды түсті шамдар созылған. Әр адам Жаңа жыл дайындалуда! Бұл менің сүйікті мереке болып табылады. Бірақ бәрінен Мен үйде Жаңа жыл тойлады ұнайды. Мен өзім оның ойыншықтар, тізбектерден іліп, шыршаны киюге. Жаңа және ескі - Біз көптеген әр түрлі ойыншықтар бар. Және әрбір байланысты өз тарихы бар. Мұнда скейт ол бірінші коньки тебуді үйренгенде менің анам берді түсіндік болып табылады. Мәнерлеп сырғанаушы, ол болды, бірақ әдемі ойыншық дүкендер жоқ. Бірақ бұл белгісіз доп - бірінші Рождество Toy әжем. Егер сіз мұқият қараңыз, онда сіз ара ертегі шамдары ішінде көруге болады. Бірақ бұл Piero Арбатта өзім сатып алдым. Мен оның қызы оны бере алады деп үміттенеміз. Барлық жарқын түсті шамдары бар шырша. Бізге келуден келеді. Анам мерекелік үстел қамтиды. Ал сағат 12raz соққы - Жаңа жыл келеді. Содан кейін біз адамдармен толтырылған көшеге шығып. Барлық мереке бір-бірімен pozdrovlyayut. Жаңа жыл қуаныш пен көңілді көп әкеледі. Мен осы мерекеге асыға күтеміз сайын!
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.