Ілияс Жансүгіров – қазақ әдебиетінің барлық жанрларында қалам тартып, елеулі туындылар берген әмбебап дарын. Әсіресе ол өзінің аса қуатты суреткерлік талантын поэзия жанрында көрсетіп, күллі қазақ әдебиетінің мақтанышына айналған туындылар берді.Ілияс әдебиетке халық фольклоры дәстүрінен, аз оқуымен және біршама кештеу – 20-жылдардың басында келді. Бірақ ол сол кездің өзінде халық өмірін жетік білетін, қазақ тілінің байлығын тамаша меңгерген бозбала еді. Өте қабілеттілігі мен ізденгіштігінің, жігерлілігінің және жаңадан құрылып жатқан қоғамның қоңыртөбел ортадан шыққан талапты жастың оқып, білім алуына жылы қабақ танытуының арқасында, ол біршама қысқа уақыттың ішінде тез жетіліп, аршындап алға озды. Алматы, Ташкент, Мәскеу оқу орындарында жақсы мағынасындағы қомағайлықпен білім алды, өз бетімен де көп оқыды, орыс және әлем классикалық әдебиетін зерттей оқып, үздік туындыларын орыс тілінен қазақшаға аударды. Осы аралықта жазуға да төселіп, қоғамдық жұмыстарға, әдебиет ісіне белсене қатысты. Алғашқы жинағы 1928 жылы 34 жасында жарық көрген Ілияс 5-6 жылдың ішінде қатарынан арындап алға озып, Абайдан кейінгі дәуірдің аса көрнекті ақынына айналды. Прозалық, драматургиялық талантты кесек туындыларын айтпағанда, «Күй», «Күйші», «Құлагер» сияқты классикалық шығармалар тудырды. Ілияс поэзиясы — ойға – қанат, сезімге нәр беретін, ешқашан ескірмейтін, мәңгі жас поэзия.
Я очень люблю лето. Обычно на летние каникулы мы всей семьей едем на дачу. В деревне я полностью свободна: могу гулять сколько хочу, ходить купаться на речку или играть с друзьями в лесу. Больше всего мне нравится отправляться на поиски приключений и изучать окрестности. Однажды в своих поисках я набрела на большое заросшее кувшинками озеро в лесу. Деревья низко склонились над водой, корни их зацепились за берег, а вода в озере темная-темная. Даже в самый жаркий день от озера веет холодком, поэтому в жаркие дни я люблю искупаться в ледяной воде. Озеро стало моей тайной. Я часто хожу туда одна, беру с собой книгу и читаю её сидя на берегу. Около озера кто-то построил шалаш и там можно оставаться с ночевкой, но родители не разрешают. Я рассказала об озере своим друзьям, и мы стали чаще посещать это таинственное место. Мы сделали плот и на нем катались по озеру. В хмурые дни, когда дует холодный ветер, очень приятно сидеть на берегу, вокруг костра, есть печеную картошку и слушать рассказы-ужастики или истории про водяных и домовых. Свой род поставь и нужные тебе слова
