Я тосковала
Не смогла найти для тебя,
О, милый, сравнения.
Только для меня ты был
Вечным избранником.
Тоска всколыхнула
Моё пылающее чувство,
И в думах о тебе спеленали меня,
Милый, различные состояния –
Я тосковала,
Я молилась,
Я ошибалась!..
Словами трудно изложить
Суть моего чувства.
Мою тайну в глазах уловивший
Есть мой единственный, о, друг.
Песнь свою да напишу я,
Да прокричу громко мой напев,
И к тому, что в бесконечность после
Отправится моя душа, я готова! –
Я тосковала,
Я молилась,
Я ошибалась!..
Не убудет моя тоска,
Вечно моё утро белое,
Только тебе, мой возлюбленный,
Я эту мою песню посвятила –
Я тосковала,
Я молилась,
Я ошибалась
Ех, шіркін дүние-ай десеңші! «Әке» деген сөзді айтқанда, жүрегім қарс айрыла жаздайды-ау. Қандай жақын, қандай ыстық! Балалар: «Менің әкем өйтті, менің әкем бүйтті. Менің әкем ананы сатып әперетін болды, менің әкем мынаны сатып әперетін болды» деп мақтаныш етіп жатады. Ал мен болсам, әкемнің қандай адам екенін де білмеймін. Өйткені ол майданға аттанғанда, мен екі жастамын. Екі жасар ақымақ не біледі, не түсінеді? Сол кеткеннен абзал әкем мол кетті, оралмады...
Ex, қайран әкем! Егер сен тірі болсаң, мүмкін, мен бұдан гөрі басқадай болар ма едім. Кім біледі, жер-әлемді шулатып, сотқар Қожа атанып жүргенім әкесіз жетім өскендігімнен де шығар.