ответ:Шешендік сөздер қазақ ауыз әдебиетінің күрделі де көркем бір саласы болып табылады. Қазақтың дәстүрлі шешендік сөздерін: шешендік толғау, шешендік арнау, шешендік дау деп шартты түрде үшке бөлуге болады. Шынайы шешендік қиялдан тумайды, өмірлік оқиғалардан, табиғи құбылыстардан туады, көп жылдық тәжірибе мен сан рет қайталау арқылы сыннан өтіп халық мойындаған қағидаға, даусыз ақиқатқа айналады. Оның үстіне әр дәуірдің әр түрлі сөз шеберлерінің талғамынан, толғауынан өтіп шешендік сөз “тілге жеңіл, жүрекке жеңіл” тиетін сүйкімді үн мен ырғаққа ие болады. Шешендік сөздер үш түрлі болады: кеңесу, билік және салтанатты сөз. Ал құрылысы жағынан кіріспе, баяндау және қорытынды болып бөлімнен тұрады.
Объяснение:
АНГИМЕ ЕКИ ДОС
Еки дос шол далада жолаушылап келе жатады. Биркезде созден соз шыгып, екеуи тартысып калады. Биреуи ашуга катты булыгып, екиншисин койып калады.Досынын урганы жанына катты батады, бирак лам-мим демей кумга былай деп жазып кояды:Бунин мени жан досым урды!
Екуи когорай шалгын жерге келгенше токтамай журип отырады.Суды сол жерден ишермиз деп келисип алады.Бир кезде досынан таяк жеген батпакка аягы кирип шыга алмай киналады.Типти туншыгуга айналып, деми тартыла бастаганда, досы куткарып калады. Батпактан кутылганнан кеиин, тастын устине ойып турып:Бугин мени жан досым олим аузынан куткарып калды, -деп
жазды.
Онын бул жазуына таныркаган
досы:
-Урган кезимде кумга жаздын, ал енди не ушин таска жазып жатырсын? -деп сурайды.
Сонда досы:
-Биреу бизге жамандык жасаса, оны кумга жазганымыз дурыс, кеширим самалы оны оширип кетсин. Ал биреу жаксылык жасаса, оны таска ойып жазайык, оны ешкандай жел ошире алмайды!
Объяснение:
осылай