Денсаулық - дәл өзі қалай халық даналығы жариялағанын бағасыздығу. Бұл денсаулықпен тәртiпте бәрi сонда ғана адамда, күш бар болатын және үшiн шабыт қойған, қарым-қатынас, шығармашылық сол себептi. Бiрдеңе организмда қашан, оқуда күрделi түйлiгуге науқастанады немесе жұмыс, қаламайды тiптi думандау. Ал қазiргi өмiр белсендi болуға бiзден талап етедi, сондықтан бiз өз денсаулық туралы қамын ойлауымыз керек.
Денсаулық сақта балалық шақтан қажеттi, қарағанда дарулансын, дәрiгерлердi сөйлейдi, ал ауру жеңiлдеу ескерту. Ендi жаман көру оқушы бар, және арқа қисық. Бұл жиi терiс қалыпта компьютерге отырудың долгоесi, оқудан жаман жарықта болады. Бұл, сосын түзетедi, және көру құлайды және құлау, өйткенi бәрi адамына ақпараты бiздiң ғасырда артық және монитордың алдында отыруға артық болып келедi. Мүмкiн, қазiр бiз бұл үлкен мәндi тұлдамаймыз, өйткенi соқырлық қарапайым таныстырмаймыз.___Жас болып жатқанда және сау, сондықтан менiң әжем әрқашан сөйлеп, алмады және минут iссiз отыру. Егер бiрдеңесi тұр iстелмеген болса ал қашан ауру жеңдi, дәл осылай емес ендi тынышсыздандырады.
үшiн денсаулық қолдау қажеттi ауырмау. Ол үшiн онша көп емес қажеттi: дене-күш жаттығу дұрыс әрекеттенiп, жасасын, уақыт көп таза ауада өткiзсiн, сонымен бiрге өмiр позитивтi жату. Ғалымдар жақсы әзiлшiлдiк сезiмiмен адамдары ұзағырақ өмiр сүргенiн есептейдi, және болеют кем. Егер адам өз көңiл күй жату зейiндiрек болса, онда уақыт кем ауруханада жұмсар едi. Денсаулық сақтауы керек болғанын ол туралы еске сақтауы керек, ғой оны тiптi ақшаларда сатып алмайсың.
Қонақжайлық – қазақ халқының ұлттық салт-дәстүрінің бірі. Сонымен қатар адамдар арасындағы сыйластықты, бір-біріне деген құрметті, қамқорлықты білдіретін, кісінің адамгершілігін, имандылығын айқындайтын қасиет.
Адамдарды тіліне, дініне, ұлтына бөліп-жармай, достық ықылас көрсетіп, ас-дәм беру қонақжайлықтың негізгі белгісі. Қазақ халқының қонақжайлық қасиеті мен дәстүрі шетелдік саяхатшылар мен ғалымдарды әр уақытта таң қалдырған. Дәстүрлі қазақ қоғамында әкенің балаға қалдыратын мұрасының белгілі бір бөлігі міндетті түрде қонаққа тиесілі енші деп есептелінген. Қазақ сахарасындағы кез келген жолаушының кезіккен ауылдан тамақтанып, тынығып алуына мүмкіндігі болған. Әрбір үй иесі оны барынша сән-салтанатымен, пейілімен қарсы алып, ақ тілеумен шығарып салуды өмірдің айнымас шартына балаған. Отбасы үшін жолаушыны қонақжайлықпен күтіп алу бұлжымайтын моральдық-этик. қалып ретінде орныққан; қонақжайлық Қонақ; Қонақасы; Қонақ кәде.[1]
Объяснение:Үй иесі