Абайдың бірінші қарасөзінде: «Мұңдасып,шер тарқатысар кісі болмаған соң ғылым өзі -бір тез қартайатұғын күйік.» деп жазуына не себеп болды екен? Өз ойларыңмен толықтыр (5-6 сөйлем) тжб
Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, әйтеуір бірталай өмірімізді өткіздік: алыстық, жұлыстық, айтыстық, тартыстық – әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасы жасқа келдік: қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің баянсызын, байлаусызын көрдік, бәрі қоршылық екенін білдік. Ал, енді қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын.
Ел бағу? Жоқ, елге бағым жоқ. Бағусыз дертке ұшырайын деген кісі бақпаса, не албыртқан, көңілі басылмаған жастар бағамын демесе, бізді құдай сақтасын!
Мал бағу? Жоқ, баға алмаймын. Балалар өздеріне керегінше өздері бағар. Енді қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беремін деп, қалған аз ғана өмірімді қор қылар жайым жоқ.
Ғылым бағу? Жоқ, ғылым бағарға да ғылым сөзін сөйлесер адам жоқ. Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың? Елсіз-күнсізде кездемені жайып салып, қолына кезін алып отырғанның не пайдасы бар? Мұңдасып шер тарқатысар кісі болмаған соң, ғылым өзі – бір тез қартайтатұғын күйік.
Софылық қылып, дін бағу? Жоқ, ол да болмайды, оған да тыныштық керек. Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ, осы елге, осы жерде не қылған софылық?
Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын. Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын? Балаларымның өзіне ілгері өмірінің, білімінің пайдасын тыныштықпенен керерлік орын тапқаным жоқ, қайда бар, не қыл дерімді біле алмай отырмын, не бол деп бағам? Оны да ермек қыла алмадым.
Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса, жазып алсын, я оқысын, керегі жоқ десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым, енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ.
1991жылы Қазақстан өз тəуелсіздігін алды.Осы кезден бастап Қазақстанның жаңа тарихы басталды.Елдің иновациясы-жаңа идеялар табу,нөлден бастау-тапсырма оңай емес,əсіресе жаңа дамыған заманда бəрі ойластырып табылып қойған сияқты.Бірақ жаңа жəне мықты мамандар жаңа нəрселермен ойлап табудан шаршамайды,өмірді жеңілдетеді,ойлап тапқан адам ақша алады.Швецияның компаниясы Қазақстанның бизнесмендерімен бірігіп,бастама бастады.Қазақстанның ең жақсы бастамасы-Смарт сату болды. Смарт сату-тұтынушыға жəне жеткізушіге арналған платформа ,сол арқылы есеп жүргізеді,тапсырыс береді,бизнес жасайды. ЭКСПО 2017 Егер нөлден бастаса,експо 2017 туралы айтпай кетуге болмайды.Бүкіл əлемдік мамандандырылған 2017-ші жылғы көрмеде қатысушылардың дəрежесі көрсетіледі жəне энергиялардың жаңа мүмкіншіліктері,солардың экологиялық тазалығы,бағасы төмен болады жəне қоршаған ортаға зиян келтірмейді.Қазақстанға ЕКСПО-2017 белгілі жағдай болады:ешқашан Орта Азияда мұндай көлемдегі көрме көрме көрсетілімі ешқашан болмаған. УНИВЕРСИАДА Универсиада – бүкілəлемдік спорттық жарыс студенттердің ортасында болады.1993жылдан бастап Қазақстан Универсиадаға қатысатын болды.Осы кездегі жарысқа 700спортсмен,125медальмен мараптталынған спортсмендер қатысты.29қазан 2011жылы бүкілəлемдік студенттердің федерациясы Алматы қаласында өтті.28-ші бүкілəлемдік қысқы Универсиада 2017ші жылы болады Қазақстан алғаш рет СНГ елдерінің арасында қысқы универсиаданы өткізеді. МЕДЕУ Қысқы ойындар туралы айтқан кезде Медеуді еске түсіреміз. Ең үлкен коньки тебетін жер-Медеу-Қазақстанда орналасқан(16шақырым жер Алматыдан,1691м теңіз деңгейінен жоғары орналасқан) Оған 170 рекорд тіркелген.Осылайша Байқоңыр туралы айтпай кетуге болмайды.Ең алғаш зымыран ұшыратын жер-Қазақстанда.На нём установлено 170 рекордов. Байқоңырда бірінші ұшқыш ұшты жəне жер серіктері жіберілді. АЛТЫН ЕМЕЛ Қазақстанның жеткен жетістіктері туралы көп айтуға болады,бірақ біз ең алғаш құрылысты айтуымыз керек. Егер Қазақстанның əдемілігі жайында айтқанда Алтын Емел қорығы туралы ұмытсақ болмайды.Алтын емел-ең көрікті қорықтардың бірі жəне оның құқығы бойынша Қазақстанға қызмет етеді. Балқаш Балқаш көлемі бойынша екінші орынды алады.Оның жарты бөлігі тұзды,жарты бөлігі ащы.Əлі күнге дейін ғалымдар сырын аша алмай жүр. Қорғалжын қорығы Қазақстанға кіреді. Астана Қазақстанның астанасы Астана Қазақстанның үшінші астанасы.Көріп отырғандарыңыздай көп нəрсе болды,содан соң Қазақстан өз тəуелсіздігін алды.25жылдың ішінде Қазақстан көп нірсеге қол жеткізді,қиындықтар көрді.Бірақбір нəрсе өзгермейді.Ол-Қазақстан бір мемлекет,бір отбасы!! (Аударуға 1сағатым кетті..)
Ал енді ананың бесікте жатқанда айтқан әлдиі, әженің тымылжыта төккен тамаша ертегілері, туғандарыңның мейірбанды күлкілері, жеңгелердің тәтті әзілдері осының барлығы туған еліңнің керемет сипаттары. Туған елдің тілі барша жанға түсінікті. Туған ел, туған жер ол дүниенің тәтті ғана бір ортасы деп есептеймін. Достар егер біз «Туған жер» деген ұғымды түсінетін болсақ, туған жерімізге аянбай еңбек сіңіруіміз керек. Әуелгі Отан – ана алды, оттың басы, Ауыл алды, аунаған шөптің қасы. Сағынғанда тым ыстық көрінеді, Жаста ойнаған үйшік қып сайдың тасы.
Абай Құнанбаевтың бірінші қара сөзі
Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, әйтеуір бірталай өмірімізді өткіздік: алыстық, жұлыстық, айтыстық, тартыстық – әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасы жасқа келдік: қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің баянсызын, байлаусызын көрдік, бәрі қоршылық екенін білдік. Ал, енді қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын.
Ел бағу? Жоқ, елге бағым жоқ. Бағусыз дертке ұшырайын деген кісі бақпаса, не албыртқан, көңілі басылмаған жастар бағамын демесе, бізді құдай сақтасын!
Мал бағу? Жоқ, баға алмаймын. Балалар өздеріне керегінше өздері бағар. Енді қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беремін деп, қалған аз ғана өмірімді қор қылар жайым жоқ.
Ғылым бағу? Жоқ, ғылым бағарға да ғылым сөзін сөйлесер адам жоқ. Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың? Елсіз-күнсізде кездемені жайып салып, қолына кезін алып отырғанның не пайдасы бар? Мұңдасып шер тарқатысар кісі болмаған соң, ғылым өзі – бір тез қартайтатұғын күйік.
Софылық қылып, дін бағу? Жоқ, ол да болмайды, оған да тыныштық керек. Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ, осы елге, осы жерде не қылған софылық?
Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын. Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын? Балаларымның өзіне ілгері өмірінің, білімінің пайдасын тыныштықпенен керерлік орын тапқаным жоқ, қайда бар, не қыл дерімді біле алмай отырмын, не бол деп бағам? Оны да ермек қыла алмадым.
Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса, жазып алсын, я оқысын, керегі жоқ десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым, енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ.
Объяснение:
болама