ответ:
достық – ң бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. мысалы, біреуінде ққ не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “досы жақсының, өзі де жақсы”, “дүниеде ң жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; саясаттанудағы достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, қ, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр. қазір бізге достық бұрынғыдан бетер қажет. достық – бұл өмірдегі ешнәрсемен бағаланбайтын құндылық. дос табу оңай, ал оны сақтау одан да қиын. достық қатынасқа нәзіктікпен қарап, берік сақтау керек. өйткені ол да баптауды қажет ететін нәзік өсімдік сияқты. біздер достықты сақтау үшін жан-тәнімізбен еңбектенбеуіміз керек. қайтарымын қажет етпей, берудің жолдарын үйрену керек. сенім мен жарқын көңіл – достықты берік ететін тірек саналады. өзі шынайы дос бола білген ң достары да көп болады және жер бетінде өзін жалғыз сезінбейді.
Қазақ ұлтының тәуелсіздік, егемендік ,отаршылдықтан азат болу ,тіл мәртебесін көтеру, елдік мұраттың жойылмауын көздеу-алаштықтардың ең басты мақсаты .
Өткен ғасырдың 20-30ж.мыңдаған жазықсыз адамдардың қаны мен көз жасының суарылған тарихтың шерлі беттері болып қалды.1907ж.қазақтардың Ресейдегі мемлекеттік Думаға сайлану құқығынан айырылып қалуы халықтың намысына қамшы болып тиді.М.Дулатов"Оян, қазақ"деп жырлады. 6млн.қазақтан Думаға бірде-бір депутат сайланбауы қорлық деп саналды.Бұл ұлт-азаттық қозғалысына түрткі болған бірінші себеп болды.Екінші себеп, уақытша үкіметтің басқа да шет аймақтардағыдай Қазақстанда да ең өзекті ұлттық мәселелерді шеше алмаған әлжуаз , тұрақсыз саяси билікке айналуы,соңы империя аумағын қамтыған анархияға ,зорлық пен зомбылыққа ұласуы еді.Үшіншіден ,Қазақстанда жер мәселесінің шешілмеуі,қоныстанушылар легінің толастамауы ,қарулы солдат пен қоныстанушылардың панасыз, қарапайым халықтың үстінен жүргізген озбырлығының өрши түсуі,қазақтың шұрайлы жерлерінен айырыла бастауы ,салықтың артуы себеп болды.Халықтың ашуы кекке ұласты.Ең негізгі себеп:қара жұмысқа қазақтың ер-азаматтарының алынуы еді. Сөйтіп екі партия құрылып,алаштықтар Ұлттық автономия құруды көкседі.Жалпыұлттық бірігу, ұлттық тәуелсіздік идеясы орын алды. Ұлт-азаттық қозғалыс жеңілсе де халықтың ұлттық сана-сезімі оянды. 1917ж.Алашорда үкіметі ұстанымы:
жерге ең алдымен қазақ ие ету,жер байлығын қазақ пайдалану,өз өнімін өзі өндіретін экономикасы болуы,тіл мемлекеттілігі,діні мен ділінің үстемдігі, білімнің дамуы. Алаш зиялылары қазақ үшін өмір сүрген. Олардың идеясын азық қыла отырып, еліміздің тұтастығын, тәуелсіздігін сақтауға,қазақ тілінің шұбарлануына жол бермеуіміз керек.
Алаш мәңгілік жасасын!