Сәлем ! Мен бүгін саған хат жазып отырмын, хатымды бастамас бұрын жағдайынды сұрап алайын. Жалпы жағдайын қалай? Денсаулығыңше? Ауырмай шаршамай жүрсінба? Жалпы үй-ішіңнің халі қалай? есіңдеме біз алғаш мектеп табалдырығын аттағанда сенде менде кіп -кішкентай едік. Ол кездерде қызық еді ия?! Мен қуанамын сендей досыммен бір сыныпта оқығаныма. Біз осы сәтке дейін керемет уақыттарды бірге өткіздік мен оған қатты қуанамын. есіңдеме сен 4ші сыныпта деп(бір қызық оқиғасын жазып қойсаңыз олады) Мен осы хат арқылы бір сырымды ашсам димін сен сыныптағы достарымның ішінде маған ең жақын ең ыстығы болып келесін. Қазақта мынандаи ұлы сөз барғой дос жолдында құран олу емес, нағыз досты тау қиын деген менің аитқым келгені сенімен танысқалы нағыз досты тапқандаймын.
Мой родной город жезказган. что я могу о нем сказать? самый обычный город, построенный в советскую эпоху, с однообразными, серыми, похожими друг на друга постройками, незатейливыми парками, простыми до боли улицами и регулярно разбивающимися до глубоких ям дорогами, с вечной пылью летом и колючими морозами зимой и, на фоне всего этого, с тянущимися ввысь родными медьзаводскими трубами.сейчас замершими и молчаливыми. такое описание можно дать многим в нашей стране, да и не только в нашей, но и в других странах бывшего советского союза. и живет мой город изо дня в день своими повседневными заботами и проблемами, которые близки и понятны сейчас почти всем не только в ближнем зарубежье, но и во всем мир
