1.Тапсырма
Менің отбасым өте қарапайым салт-дәстүрді берік сақтаған отбасылардың бірі.Отбасым өте үлкен ата әжемнен басталып кіп кішкентай нәресте күлкісімен жалғасқан.Мен өз отбасыма тәнтімін салт-дәстүрді сақтай отырып, жаңа заман ағымымен де өмір сүру деген кез келген отбасының қолынан келе бермейді.Ата-әжемнің үлгі өнегесі,тәрбиесі бізді үлкен белеске апаратынына сенімдімін және сол сенімді ақтауға дайынмын.Отбасым менің құнды байлығым олардың амандығы мен үшін басты орында.
3-тапсырманы шеше алмадым кешірерсің.Просто фото жоқ екен.
4-тапсырма
Сенің балаң
Сіздің балаңыз
Оның баласы
Сенің батаң
Сіздің батаңыз
Оның батасы
Сенің ақылың
Сіздің ақылыңыз
Оның ақылы
Сенің жасың
Сіздің жазыңыз
Оның жасы
5-тапсырма
Бата-үлкен жасы келген кісілердің өзінен кіші жастарға берген алғысы,тілек дұғасы.
Үзінді идеясының ұлттық ерекшелігі:
М. Мөңкеұлы өзінің "Үш қиян" өлеңіндегі бұл үзіндісінде негізгі идеяны жеткізе білген. Үзінді идеясы - болашаққа көз тастау, заманнан қорқып, адамның осал тұсын көріп, ұрпақ үшін алаңдатушылық таныту. Ата-бабадан қалған байтақ жердің тапталғанын, кейінгі жас ұрпақты орыстардың өіне баурап алуы, жүректегі бар мейірімінен айыруы мәселесі көтерілген. Шаш, мұрт қою, ішімдік ішу сол заманның бейнесі екенін көреміз. Автор заманның бұндай түрін ұнатпайды, келешек үшін қам жейді
Каны́ш Иманта́евич Сатпа́ев (каз. Қаныш Имантайұлы Сәтбаев; 31 марта [12 апреля] 1899, Караши, Степное генерал-губернаторство — 31 января 1964, Москва) — советский учёный-геолог, организатор науки и общественный деятель[1]. Один из основателей советской металлогенической науки, основоположник казахстанской школы металлогении[2][3]. Доктор геолого-минералогических наук (1942), профессор (1950), академик АН Казахской ССР (1946) и АН СССР (1946), первый президент Академии наук Казахской ССР[4]. Получил известность как геолог, открывший Улутау-Джезказганское месторождение меди, бывшее на то время крупнейшим по прогнозируемым запасам[5].