Рухани өміріміздің тарихында бір дәуірдің болмыс-бітімін, таным- түсінігін айшықтай түсетін айрықша тұлғалар болды. Исламға дейінгі Тәңірлік дүниетанымның шашырап жатқан дерек көздерінің негізінде пайымдап, бас- аяғын жинақтауға әрекеттенер болсақ, оның бел ортасында тұрған дара тұлғаларды айналып өту мүмкін емес. Солардың бірі, бірегейі-түркі халықтарының арасында есімі ежелден танымал-Қорқыт ата. Шығыс Түркістаннан бастап Кіші Азияға дейінгі түркі халықтарының ауызша да, жазбаша да жәдігерлерінен ойып орын алған Қорқыт бейнесі бір ғана көркемдік дүниенің жеміс еместігі, мұның астарында берісі нақтылы тарихи тұлға, арысы тұтас қоғамдық-әлеуметтік, саяси, діни дүниетаным тамыр тартып жатқан дәуірлік құбылыс жатқандығы даусыз. Байыптап қарасақ, исламнан бұрынғы идеология мен таным-түсінікке қатысы бар тұлғалардың қуаттысы да, жұртшылыққа кеңінен мәшһүр болғаны да Қорқыт есімі.
Атау септік: «Ақыл-азбайды, білім-тозбайды»
Ілік септікте: «Шешеннің сөзі - мерген, шебердің - көзі мерген», «Өтіріктің құйрығы бір - ақ тұтам», «Жердің сәні-егін, ердің сәні-білім»
Барыс септігінде: «Байлық қуған бәлеге жолығады, жолды қуған қазынаға жолығады»
Табыс септігінде: «Көпті сөкпе, кенді төкпе»
Жатыс септігінде: «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің»
Шығыс септігі: «Алып - анадан, ат-биеден, аруана - түйеден туады»
Көмектес: «Оқу –инемен құдық қазғандай»