Абай (Ибраһим) Құнанбаев (1845-1904) — ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.[2]
Абай Шығыс пен Батыс мәдениеті мен өркениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды
Объяснение:
Еркіндігім. Қасиеттім. Қастерлім. В баре у меня нет шероховатости! Вчера мечтала о твоей внешности, и Буданың бугаулан из другой страны. - Я не хочу, чтобы ты знал, о чем ты говоришь. О, Свобода, добро ! В обществе, в котором я сжег свое ядро,в моем собственном доме?! Если не успеешь, то не успеешь! Ты же не в нем! ...Как же трудно тебе добраться, так труднее сохранить! Каждый момент освобождения, который дал Аллах - Аманат овца мне, тебе и ему! - Я не знаю, - сказал он. В декабре пламя выстрелило в мою подушку, и железное общество, которое было чревато! Запомнились ли тебе славные заговоры, восемьдесят шесть подвигов-Эй, последние!? Ух ты, свобода, с чем ты мерился!? Уа, еркіндік! Чем измерялась стога?! - Я не хочу, чтобы ты умирал! Ты мой самый удивительный стих, самый солнечный, самый светлый, самый шершавый! Каждое утро я буду любить-в жизни, которую дал мне Бог
это стихотворениемен просто надо балы
Объяснение: