через казахскую землю хотели установить торговые связи с российским государством, Сибирью, народами Средней Азии, держать торговые пути под контролем. Во – вторых, на пастбищах привлекались хорошие и торгово-ремесленные центры на юге Казахстана. Кроме того, он думал о взимании налогов с населения. В 1723 году Джунгарский хунтайист Цеван Рабдан отправил свою армию в Казахстан. Против казахского народа вели агрессивную войну. Враг вышел в атаку в семи направлениях. Первыми ударами джунгарского нашествия были казахи Семиречья и Иртыша. Нападение джунгаров произошло неожиданно. Поэтому казахи были вынуждены покинуть все имущество и бежать. Джунгары захватили города Ташкент, Сайрам, Туркестан. Этот период (1723-1727 годы) в казахской истории называется «Актабан шубырынды, Алкаколь Сулама». Большая часть казахов перешла в Среднюю Азию (Самарканд, Бухар, Хуа). В эти годы как символ трагедии вышла песня "Елім-ай". Автор Кожаберген жырау. Казахи лишились пастбищных пастбищ. Города Семиречья и юга Казахстана были ограблены. Временно прерваны торговые связи с соседними государствами. По данным Шакарима Кудайбердыулы, две трети казахов подверглись ожирению. Теперь часть передана в рабство. Народ подвергся голоду. Народ Казахского ханства бежал к сопредельным государствам.
Қазақстанның болашағы қазақ тілінде.
Нарық-ғасыр бәрін сатып жібере ме алтынға, Кім қалады сол алтынға сатылмайтын қалпында? Жалғандық бар ұлтсыздардың беделі мен даңқында, Ана тілін сыйламаған сыйламайды халқын да. Мұхтар Шаханов Қазақстан - өз ұлты, халқы, діні, тілі, мәдениеті, тарихы, салт-дәстүрі бар іргелі ел. Қазаққа тән ата-бабаларымыздан қалған ар-намыс, жігер-қайрат, қайтпас қанат, мұра ретінде келешек ұрпаққа дейін жеткен. Қазақ халқы -ертеден өз дәстүрін, өз мәдениетін, өз тілін, өз ұрпағын қадірлеп, қастерлеп келеді. Көненің көзі болған, елдің ұйытқысы болып, қаймақтай ұйыған,туған тілді қадір тұтқан, ағаларымыздың қазақ әдебиетінде орны бөлек, әрі зор. Ал ұлт қазынасы болған, халық санасыздығын жойған, білімдіні шыңға шығарып, «Қазақ» деген сөзді қанға құйған ол әрине- тіл. Ұлт тілі, қазақ тілі, халық тілі! Ел басына күн туғанда даналығымен, батырлығымен, парасаттылығымен ел мұңын, халық сырын, тарих үнін түсіне білген, халықтың басын қосқан, халық мүддесі жолында, табандылығында, тапқырлығын да таныта білген хан Абылай Қазақ халқының үнін тасытты, мәртебесін көтерді, Қазақ елін аса іргелі елге айналдырды. Батырларын, елін сүйген ерлерін, ақын-жырау өнерпаздарын достық –бірлікте ұстап, оларды жүзге бөліп жармады.