Уақыт алтыннан қымбат.
Осы сөзді мен атамнан әрдайым естимін. Бірақ мағынасын түсінбеймін. Бір күні атамнан "Ата, уақыт алтыннан қалай қымбат бола алады?"-деп сұрадым. Атам, е-е балам, бұл сұрағың өте орынды. Жауап беруге тырысайын, сен ол жауапты дұрыс түсінуге талпын балам,-деді атам маған. Қазіргі жастар уақытты бағаламайды. Бәрін "кейін істеймін, сосын істеймін, ертең орындаймын,"-деп артқа қалдыра береді. Ал, адам өмірінде кеше өтіп кетті, ертең ол адам бар ма, жоқ па белгісіз, сондықтан тек қазір деген ұғыммен өмір сүру керек. Бала мектепке белгілі бір жаста барады, ал ол бірінші сыныпқа алты немесе жеті жаста емес тоғыз жасында барса, сыныптастары оған қалай қарайды? Әрине таңғалып, оны жақтырмайды. Демек, оның уақыты өтіп кетті, ол алтын уақытын бағаламады, ата-анасына еркелеп, уақытын күнде ертеңмен өткізді. Осы жай ғана мысал, саған түсінікті болды ма?.
Объяснение:
Қазақстанда өнеркәсіптің дами бастауы, өндірілген шикізаттарды тасып әкету үшін темір жолдар салу ауадай қажет болатын. Орыс фабриканттары Ресейді шығыстағы шет аймақтармен байланыстыратын темір жолдар салуды патша үкіметінен 19 ғасырдың 60 -70 жылдарының өзінде – ақ сұраған болатын. Ташкенттен шыққан түйе керуені Орынборға 100 күн дегенде әрең жететін. Мұндай жағдай сауда – саттық пен өнеркәсіптің жедел дамуына көп кедергі келтірді.19 ғасырдың екінші жартысында қазақ даласында темір жол магистральдары салына бастады. 1891 – 1893 жылдары ұзындығы 369 км Покровская слобода – Орал темір жол желісі тартылды.
1894 жылдан бастап Челябі мен Омбы арасында темір жол қатынасы орнады. 1901 – 1905 жылдары Орынбор – Ташкент темір жолы салынды. Оның ұзындығы 1668 км – ді құрады. Сөйтіп 1905 жылы Қазақстан аумағындағы темір жол желісінің жалпы ұзындығы 2000 километрге жуық болды.