1992 жыл Қазақстанның әлемдік қауымдастыққа тәуелсіз мемлекет ретінде танылу жылы болды. 1992 жылдың ортасына дейін Қазақстанды тәуелсіз мемлекет деп 30 ел таныды. Осының арқасында 1992 жылдың 2 наурызында Қазақстан ең беделді халықаралық ұйым – Біріккен Ұлттар Ұйымына мүше болып қабылданды. БҰҰ Бас Ассамблеясы 46/224 Қазақстан Республикасын БҰҰ-на қабылдау туралы қарарына бірауыздан дауыс берді.
БҰҰ әлем халықтары Қазақстанның бейбітшілік пен ынтымақтастық саясатының куәсі болғандығын айтады. Осы жылы Қазақстан Еуропадағы ынтымақтастық және қауіпсіздік ұйымына (ЕЫҚҰ) мүшелікке өтті. 1992 жылдың соңында Қазақстанды дүниежүзінің 106 мемлекеті танып, 61 мемлекетпен дипломатиялық қатынастар орнады. Еліміз аз ғана уақытта әлемдік қауымдастыққа еніп, танымал болуына оның БҰҰ-на мүше болуы үлкен ықпал етті. Қазақстан жаһандық бейбітшілік пен экономикалық ынтымақтасу құндылықтарын жақтайтын дамыған әлемдік қатынастар жүйесіне енді. БҰҰ-ға мүше болу арқылы Қазақстан әлемдік саясаттың барлық салаларына қатысуға толыққанды мүмкіндік алды. Ол өзінің ұлттық мүдделерін қорғай алатын әлемдік саясат субъектісіне айналды. Қазақстан тәуелсіздіктің алғашқы жылдарынан бастап көпвекторлық сыртқы саясат ұстанды. Ол әлемдік басым державалар арасындағы қатынастарды, халықаралық қатынастардағы одақтар жүйесін және әлемдік тартылыс күштерінің негізгі нүктелерінің ықпалдарын есептеуге ұмтылды.
Өмірде дос деген коп. Жалпы досты екіге бөлсекте болады. Олар: адал дос амал дос. Амал дос ол ардайым қуанышта жанында болады. Ал адал дос қуанышта да, қайғыда қасында болады. Кейде оларды ажырату қиын. Бірақ адал дос әрдайым өзінің қимыл әрекеттерімен көрінеді. Ол саған ақыл айта біледі, сені түсіне біледі. Амал дос менің ойымша сенің жаның да тек ақша, көңіл көтеру үшін жүреді. Ақшаң болмаса ол сені тастап, баска бір адамды тауып алады. Оның қандай екенін сол кезде білесің. Досыңды ешқашан саптау керек. Қазақта- Аққуды атпа, досыңды сатпа деген мақал бар. Бұл сөз бекер айтылмаған деп ойлаймын. әр досқа адал болу керек, сол кезле бәрі жақсы болады.
Это вопрос одновременно и очень легкий, и очень трудный. Как будто понятно всем: учиться нужно, чтобы много знать, уметь, получить профессию, стать кем хочешь, а потом хорошо работать, много зарабатывать родителям, завести семью и т. д. и т. п. На самом деле все это не ответы. Конечно, если совсем не умеешь читать, считать и писать, жить почти невозможно. Это тоже всем понятно. Но вот как учиться? Сколько учиться? учиться? Это вопросы непростые. И на каждый из них можно ответить по-разному, написать немало. Я думаю, если сказать коротко, учиться нужно для того, чтобы стать необходимым многим. Ведь с умным, то есть с грамотным по-настоящему человеком, все хотят общаться, дружить, проводить интересно время. А я считаю, что это счастье, когда рядом с тобой люди с разными характерами и привычками, разным жизненным опытом и умениями. И кому интересен дурак, ограниченный, темный, бестолковый недочеловек? И зачем такому дана наша единственная короткая жизнь? Не учиться — это значит не жить. zachem-nuzhno-uchitsyaзачем нужно учиться? (сочинение-рассуждение) Это вопрос одновременно и очень легкий, и очень трудный. Как будто понятно всем: учиться нужно, чтобы много знать, уметь, получить профессию, стать кем хочешь, а потом хорошо работать, много зарабатывать родителям, завести семью и т. д. и т. п. На самом деле все это не ответы. Конечно, если совсем не умеешь читать, считать и писать, жить почти невозможно. Это тоже всем понятно. Но вот как учиться? Сколько учиться? учиться? Это вопросы непростые. И на каждый из них можно ответить по-разному, написать немало. Я думаю, если сказать коротко, учиться нужно для того, чтобы стать необходимым многим. Ведь с умным, то есть с грамотным по-настоящему человеком, все хотят общаться, дружить, проводить интересно время. А я считаю, что это счастье, когда рядом с тобой люди с разными характерами и привычками, разным жизненным опытом и умениями. И кому интересен дурак, ограниченный, темный, бестолковый недочеловек? И зачем такому дана наша единственная короткая жизнь? Не учиться — это значит не жить.
Қазақстан және әлемдік қауымдастық
1992 жыл Қазақстанның әлемдік қауымдастыққа тәуелсіз мемлекет ретінде танылу жылы болды. 1992 жылдың ортасына дейін Қазақстанды тәуелсіз мемлекет деп 30 ел таныды. Осының арқасында 1992 жылдың 2 наурызында Қазақстан ең беделді халықаралық ұйым – Біріккен Ұлттар Ұйымына мүше болып қабылданды. БҰҰ Бас Ассамблеясы 46/224 Қазақстан Республикасын БҰҰ-на қабылдау туралы қарарына бірауыздан дауыс берді.
БҰҰ әлем халықтары Қазақстанның бейбітшілік пен ынтымақтастық саясатының куәсі болғандығын айтады. Осы жылы Қазақстан Еуропадағы ынтымақтастық және қауіпсіздік ұйымына (ЕЫҚҰ) мүшелікке өтті. 1992 жылдың соңында Қазақстанды дүниежүзінің 106 мемлекеті танып, 61 мемлекетпен дипломатиялық қатынастар орнады. Еліміз аз ғана уақытта әлемдік қауымдастыққа еніп, танымал болуына оның БҰҰ-на мүше болуы үлкен ықпал етті. Қазақстан жаһандық бейбітшілік пен экономикалық ынтымақтасу құндылықтарын жақтайтын дамыған әлемдік қатынастар жүйесіне енді. БҰҰ-ға мүше болу арқылы Қазақстан әлемдік саясаттың барлық салаларына қатысуға толыққанды мүмкіндік алды. Ол өзінің ұлттық мүдделерін қорғай алатын әлемдік саясат субъектісіне айналды. Қазақстан тәуелсіздіктің алғашқы жылдарынан бастап көпвекторлық сыртқы саясат ұстанды. Ол әлемдік басым державалар арасындағы қатынастарды, халықаралық қатынастардағы одақтар жүйесін және әлемдік тартылыс күштерінің негізгі нүктелерінің ықпалдарын есептеуге ұмтылды.