Аа Автор қай кейіпкерді суреттегенін анықта. бетпе-бет отырған сүйкімді жүзiне, иығына төгіліп көмiрдей қап-қара әсем қолаң шашына алаң-елең қарап, толқып отырып, бірінші ойында қалай ұтқызып алғанымды байқамай қалдым. Ол маған үш бұзау айдатты. Бірақ Жанардың мәз болған кейпіне қарап бұл ұтылғаныма өзім іштей қуандым да. Әжесі Жанар С. Майқанова
Задумывались ли вы когда-нибудь о том, на что человек, оказавшись в экстремальной ситуации? Я думаю, ответ на этот вопрос мы можем найти, прочитав роман Д. Дефо “Робинзон Крузо”.
Попав на необитаемый остров, Робинзон Крузо не впадает в панику, не поддается страху, а устраивает свою жизньтак, что каждый даже самый прозаический факт – такой, например, как изготовление стула и стола или обжиг глиняного горшка, воспринимается нами как героический поступок, еще один шаг в борьбе за выживание.
Судьба была милостива к нашему герою
и позволила ему и на необитаемом острове воспользоваться достижениями цивилизации: с корабля он привез инструменты, хозяйственный инвентарь и запасы продовольствия. Но дальновидный Робинзон хочет обеспечить себя и на старости’лет, поэтому он осваивает ремесло охотника, зверолова, пастуха, земледельца, строителя, с удивительной энергией овладевая навыками всех этих профессий. Занявшись земледелием, он точно высчитывает, какой сумеет получить урожай из посеянных им семян ячменя и риса, когда и какую часть урожая сможет употребить в пишу, отложить про запас, посеять. Исследуя почву и наблюдая климат острова,Робинзон узнает, где надо сеять в период дождей и где – в сушь. Очень интересны дневниковые записи Робинзона Крузо. В них он не только рассказывает о прожитых днях, о своих успехах и поражениях, но и излагает свои мысли, делится переживаниями, пишет о своем душевном состоянии. “Я научился смотреть больше на светлые, чем на темные стороны моего положения, и помнить больше о том, что у меня есть, чем о том, чего я лишен”.
Надежда и вера, неустанный труд и сила воли – все это Робинзону Крузо прожить на необитаемом острове в полном одиночестве двадцать восемь лет и сохранить в себе Человека. Мы и сегодня не перестаем восхищаться победами Робинзона, который заставил природу служить себе и своими руками, имея только самые примитивные инструменты, сумел создать на необитаемом острове вполне сносные условия для жизни. Вся жизнь Робинзона Крузо на острове доказывает, как много может сделать обыкновенный человек, как безграничны его возможности.
Сіз адам төтенше жағдайда не істей алатыны туралы ойландыңыз ба? Менің ойымша, бұған жауап Д.Дефодың «Робинсон Крузое» романын оқу арқылы табуға болады.
Бірде шөлді аралда Робинсон Крузо үрейленбейді, қорқынышқа бой алдырмайды және өз өмірін осылай ұйымдастырады, ол тіпті ең прозалық фактіні, мысалы, орындық пен үстел жасау немесе сазды кастрюльді от жағу сияқты, бізді батырлық әрекет ретінде қабылдайды, басқасы өмір сүру үшін күресте қадам.
Тағдыр біздің кейіпкерімізге мейірімді болды
оған шөлді аралдағы өркениеттің жетістіктерін пайдалануға мүмкіндік берді: ол кемеден құрал-саймандар, тұрмыстық техника және азық-түлік заттарын әкелді. Бірақ алысты көретін Робинсон өзінің қартайған шағында өзін қамтамасыз еткісі келеді, сондықтан ол аңшы, аңшы, шопан, фермер, құрылысшының шеберлігін керемет шеберлікпен игереді. Шаруашылықпен айналысып, ол өзі себетін арпа мен күріштің тұқымынан қай дақыл алуға болатындығын, жазудың қандай түрін қашан және қанша мөлшерде пайдалануға болатындығын нақты есептейді.
егу. Топырақты зерттеп, аралдың климатын бақылай отырып, Робинсон жаңбырлы маусымда қай жерде егу керектігін, қай жерде - жерде.
Робинсон Крузоның күнделікті жазбалары өте қызықты. Оларда ол өмір сүрген күндері, сәттіліктері мен сәтсіздіктері туралы айтып қана қоймайды, сонымен қатар өз ойларын ортаға салады, сезімдерімен бөліседі, көңіл-күйі туралы жазады. «Мен өзімнің ұстанымымның қара жақтарына қарағанда жарыққа көбірек қарауды үйрендім, және мен жоғалтқан нәрселерден гөрі менде бар нәрсе туралы көбірек есте сақтауды үйрендім».
Үміт пен сенім, қажымас еңбек және ерік-жігер - осының бәрі Робинсон Крузоға қоныстанбаған аралда жиырма сегіз жыл бойында өмір сүруге және Адамды сақтап қалуға көмектесті.
Тіпті табиғаттың өзіне және өз қолымен қызмет еткен, ең қарапайым құралдарға ие, адам өмір сүрмеген аралда өмір сүруге қолайлы жағдай туғызған Робинсонның жеңістеріне таңданбаймыз. Робинзон Крузоның аралдағы бүкіл өмірі қарапайым адамның қаншалықты жасай алатындығын, оның мүмкіндіктері шексіз екенін дәлелдейді.
Сөз құрамындағы бір немесе бірнеше дыбыстар тобынан жасалған фонетикалық бөлшек буындеп аталады.Дауысты дыбыстар буын құрауға негіз болады.Дауыссыз дыбыстар буын құрай алмайды. Сөздің құрамында қанша дауысты дыбыс болса, соншабуын болады. Мысалы, қарлығаштардың деген сөзде бес дауысты дыбыс бар, яғни сөз бес буыннан құралған.Қазақ тілінде буынның үш түрі бар: 1) ашық буын; 2) тұйық буын; 3) бітеу буын.Бір дауысты дыбыстан құралған және дауыссыз дыбыстан басталып, дауысты дыбысқа аяқталған буын ашық буын деп аталады. Мысалы, а-на, ба-ла, да-ла, бе-ре-ке, ә-ке, ша-ға-ла, же-ті, та-ға, т.б.Бір ғана дауысты дыбыстан құралған буын жалаң ашық буын деп аталады. Мысалы, ә-же, ұ-лы, ү-кі, а-та, т.б.Тұйық буын дауысты дыбыстан басталып,дауыссыз дыбысқа аяқталады. Мысалы, айт, өр, ант, ән, ұлт, аң, ұрт, үй, арс, ел, өрт, т.б.Дауыссыз дыбыстан басталып, дауыссыз дыбысқа аяқталған, яғни ортасы дауысты дыбысекі шеті дауыссыз дыбыс болып келген буынбітеу буын деп аталады. Мысалы, Бұлт, жер, қант, той, құрт, тау, жұрт, жез, төрт, дос, серт, гүл, мұрт, қол, бырт-бырт, сарт-сұрт, жарқ-жұрқ, сөз, көз, май, дөң, дүлдүл, мазмұн, жолдастық, т.б.
Задумывались ли вы когда-нибудь о том, на что человек, оказавшись в экстремальной ситуации? Я думаю, ответ на этот вопрос мы можем найти, прочитав роман Д. Дефо “Робинзон Крузо”.
Попав на необитаемый остров, Робинзон Крузо не впадает в панику, не поддается страху, а устраивает свою жизньтак, что каждый даже самый прозаический факт – такой, например, как изготовление стула и стола или обжиг глиняного горшка, воспринимается нами как героический поступок, еще один шаг в борьбе за выживание.
Судьба была милостива к нашему герою
и позволила ему и на необитаемом острове воспользоваться достижениями цивилизации: с корабля он привез инструменты, хозяйственный инвентарь и запасы продовольствия. Но дальновидный Робинзон хочет обеспечить себя и на старости’лет, поэтому он осваивает ремесло охотника, зверолова, пастуха, земледельца, строителя, с удивительной энергией овладевая навыками всех этих профессий. Занявшись земледелием, он точно высчитывает, какой сумеет получить урожай из посеянных им семян ячменя и риса, когда и какую часть урожая сможет употребить в пишу, отложить про запас, посеять. Исследуя почву и наблюдая климат острова,Робинзон узнает, где надо сеять в период дождей и где – в сушь. Очень интересны дневниковые записи Робинзона Крузо. В них он не только рассказывает о прожитых днях, о своих успехах и поражениях, но и излагает свои мысли, делится переживаниями, пишет о своем душевном состоянии. “Я научился смотреть больше на светлые, чем на темные стороны моего положения, и помнить больше о том, что у меня есть, чем о том, чего я лишен”.
Надежда и вера, неустанный труд и сила воли – все это Робинзону Крузо прожить на необитаемом острове в полном одиночестве двадцать восемь лет и сохранить в себе Человека. Мы и сегодня не перестаем восхищаться победами Робинзона, который заставил природу служить себе и своими руками, имея только самые примитивные инструменты, сумел создать на необитаемом острове вполне сносные условия для жизни. Вся жизнь Робинзона Крузо на острове доказывает, как много может сделать обыкновенный человек, как безграничны его возможности.
Сіз адам төтенше жағдайда не істей алатыны туралы ойландыңыз ба? Менің ойымша, бұған жауап Д.Дефодың «Робинсон Крузое» романын оқу арқылы табуға болады.
Бірде шөлді аралда Робинсон Крузо үрейленбейді, қорқынышқа бой алдырмайды және өз өмірін осылай ұйымдастырады, ол тіпті ең прозалық фактіні, мысалы, орындық пен үстел жасау немесе сазды кастрюльді от жағу сияқты, бізді батырлық әрекет ретінде қабылдайды, басқасы өмір сүру үшін күресте қадам.
Тағдыр біздің кейіпкерімізге мейірімді болды
оған шөлді аралдағы өркениеттің жетістіктерін пайдалануға мүмкіндік берді: ол кемеден құрал-саймандар, тұрмыстық техника және азық-түлік заттарын әкелді. Бірақ алысты көретін Робинсон өзінің қартайған шағында өзін қамтамасыз еткісі келеді, сондықтан ол аңшы, аңшы, шопан, фермер, құрылысшының шеберлігін керемет шеберлікпен игереді. Шаруашылықпен айналысып, ол өзі себетін арпа мен күріштің тұқымынан қай дақыл алуға болатындығын, жазудың қандай түрін қашан және қанша мөлшерде пайдалануға болатындығын нақты есептейді.
егу. Топырақты зерттеп, аралдың климатын бақылай отырып, Робинсон жаңбырлы маусымда қай жерде егу керектігін, қай жерде - жерде.
Робинсон Крузоның күнделікті жазбалары өте қызықты. Оларда ол өмір сүрген күндері, сәттіліктері мен сәтсіздіктері туралы айтып қана қоймайды, сонымен қатар өз ойларын ортаға салады, сезімдерімен бөліседі, көңіл-күйі туралы жазады. «Мен өзімнің ұстанымымның қара жақтарына қарағанда жарыққа көбірек қарауды үйрендім, және мен жоғалтқан нәрселерден гөрі менде бар нәрсе туралы көбірек есте сақтауды үйрендім».
Үміт пен сенім, қажымас еңбек және ерік-жігер - осының бәрі Робинсон Крузоға қоныстанбаған аралда жиырма сегіз жыл бойында өмір сүруге және Адамды сақтап қалуға көмектесті.
Тіпті табиғаттың өзіне және өз қолымен қызмет еткен, ең қарапайым құралдарға ие, адам өмір сүрмеген аралда өмір сүруге қолайлы жағдай туғызған Робинсонның жеңістеріне таңданбаймыз. Робинзон Крузоның аралдағы бүкіл өмірі қарапайым адамның қаншалықты жасай алатындығын, оның мүмкіндіктері шексіз екенін дәлелдейді.
Объяснение: