«А ң табиғатсыз күні жоқ,оны айтуға табиғаттың тілі жоқ» деген киелі ұғымның астарында қаншама ойлар жатыр. «Өсімдік,орман, табиғат» деген ұғымдар адам өмірімен тығыз байланысты. Өйткені адам өмірінің негізгі тіршілік көзі табиғат деп айтатын болсақ ешуақытта қателеспейміз. Біз өзімізге қажетті дүниенің барлығын осы табиғаттан алып отырмыз. Кең байтақ еліміздің жерін орманды алқаптар, жазық далалар мен шөлейттер алып жатыр. Соның ішінде ең аз көлемді жерлерді ормандар қамтиды. Осындай қасиетті де киелі жасыл желекті сақтап қалу үшін елмізде арнайы орманшаруашылық мекемелері құрылған. Бұл мекемелер ормандарды сақтап қалумен қатар оның өсіп-өнуіне өз үлестерін қосып келеді. Біздің тұрып жатқан жеріміз Үлкен-Түкті деп аталатын орманшаруашылық мекемесі. Бұл жердің табиғатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес. Табиғаты сұлу да көркем, ауасы таза, орман ішіндегі сылдырап аққан бұлақ сулары өте мөлдір де тұнық. Орманды алқаптарда негізінен қылқанжапырақты қарағай, қайың аралас терек, талдар мен жеміс беретін бұталы өсімдіктер өседі. Ормандарда негізінен жабайы аңдар мен жануарлар, құстар мекендейді. Жасыл желектің одан әрі көбейуіне біздің де мекеме қызметкерлерінің еңбегі зор.Олар ормандардың өрттен сақталуын, заңсыз кесілуін қатаң бақылау үстінде. Осы орасан зор байлықты сақтап қалуға әрқайсымыз атсалысып, түсіністікпен қарауға міндеттіміз.Әсіресе, орман ішінде демалыс ұйымдастыру кезінде, саяхатқа шыққанда, жидек пен саңырауқұлақ теретін кездерде өте абай болған жөн. Өйткені біз өз ұрпағымыздың болашағын ойлауға тиіспіз. Жер ананың осыншама берген байлығын көздің қарашығындай сақтап, кейінгі ұрпаққа аманат ету әрбір адамзаттың үлкен борышы.
Табиғатты аялап, қастерлей білейік, достар!
Қазақ халқының салтында үлкенді сыйлау әдептіліктің бір үлгісі болып табылады. Ата-ананы сыйлау, оларды қадірлеу, ізет көрсету адамның ең қастерлі қасиеттерінің бірі. Кіші үлкенді сыйласа, үлкендер де өз тарапынан оған лайық ықылас білдірген. Содан барып үлкен мен кіші арасында жарасымды қарым-қатынас орнаған. Ол әдетке айналып әдептілік ережелерін тудырған. Үлкендер отырған жерде сөз жарыстырмай, ізет көрсете білу, көңілге қарай сөз айту, қажет кезде өзіңді ұстай білу халық дәстүрінде қалыптасқан қасиеттер.
Әдептілік адам бойында бірден қалыптаспайды. Ол - біршама жылдардың, қоршаған ортаның, жақсы тәрбиенің жемісі. Ата-ана өз балалары үшін тәртіптілік пен сыпайылықтың, жарасымдылықтың, қамқорлықтың үлгісі, отбасындағы тәрбие құдіреті осында.
Адамдар арасындағы қарым-қатынас әдептілікке негізделсе, жан-жағына жылуын шашады, әдепсіз болса қапаландырады.
Сколько составов содержит нравственное слово