Көкөніс — тамаққа қолданылатын бақша жемістері мен көктер (қияр, сәбіз, қызанақ, қызылша, т.б.). Барлық көкөністер, негізінен, мынадай топтарға бөлінеді: тамыржемістілер — тарна, асханалық қызылша, сәбіз, ақжелек түйнегі, ботташық, шалқан, тұрып, шомыр, балдыркөк түйнегі; жапырақтылар — қырыққабат, салаттар, саумалкөк, аскөк, жапырақты және сағақты балдыркөк, жапырақты ақжелек, рауғаш, қымыздық; жемістілер — томаттар, баялдылар, тәтті бұрыш, ащы бұрыш, қияр, қарбыз, қауын, асқабақ, кәді, самсарлар, гүлді қырыққабат, бұршақ, лобия, атбас бұршақ, қант жүгерісі; баданалылар (тамаққа басы мен жапырағы пайдаланылады)— шалқан пияз, сарымсақ, порей, батун пияздары, шнитт пиязы.[1] Картоп пен хош иісті дәмді көкөністер: анис, кориандр, кресс салат, тмин, жалбыз, майоран қияр шөбі, эстрагон.
Эпилог – слово, также заимствованное из греческого. «Еpilogos» означает «послесловие». Это завершающая часть произведения, которая отделена от основного текста и представляет собой краткое описание дальнейшей судьбы действующих лиц.Литературоведы различают эпилог и собственно послесловие, которое может содержать отвлеченные рассуждения и обобщения автора, тогда как в эпилоге всего лишь окончательно завершаются сюжетные линии произведения.
Проло́г (др.-греч. πρό-λογος «предисловие» от πρό «впереди, перед» + λόγος «слово, речь») — вводная часть, введение, но не стоит путать с предисловием. В отличие от предисловия, пролог всегда художествен.Прологсуществует как вступительная часть литературного и театрального произведения, которая предваряет общий смысл, сюжет или основные мотивы произведения. Он также может кратко излагать события, предшествующие основному действию
Менің берекем, қазынам
сенің берекең, қазынаң
сіздің берекеңіз, қазынаңыз
оның берекесі, қазынасы
Атау: Жер-ана, Мұнай, көмір
ілік: жер-ананың, мұнайдың, көмірдің
барыс: жер-анаға, мұнайға, көмірге
табыс: жер-ананы, мұнайды, көмірді
жатыс: жер-анада, мұнайда, көмірде
шығыс: жер-анадан, мұнайдан, көмірден
көмектес: жер-анамен, мұнаймен, көмірмен