Жібек Жолы» (Ұлы «Жібек Жолы») — Қытайдың Ши-ан деген жерінен басталып, Шыңжаң, Орталық Азия арқылы Таяу Шығысқа баратын керуендік жол бағыты. Атауды алманиялық ғалымдары Ф. фон Рихтһофен (F. von Richthofen) бен А. Һерман (А Hеrman) 19 ғасырда ұсынған.[1] Ұлы Жібек жолы - адамзат өркениеті жасағын тарихи ескерткіштердің бірі. Біздің дәуірімізден бұрынғы II ғасырдан басталған бұл жол, Еуропа мен Азияның-Батыс пен Шығыстың арасын жалғастырған көпір болған. Оның Қазақстан жерін кесіп өтетін тұсында, VI ғасырдан бастап екі бағыт: Сырдария және Тянь-Шань жолдары бағыттары кең өрістелген. Бірінші жол Қытайдан басталып, Шығыс Түркістан Қашқар арқылы Жетісуға, содан Сырдарияны жағалап, Арал маңынан әрі қарай Батыс елдеріне өткен.
1)қазақ халқы түйені ахау-ахау деп атайды.
2)Ол шөлге шыдамды, жүк артса-көлік, жесе-ет, ал жүні киімге жараған.
3)Сиыр малын қазақтар көбінесе
көшке де, егіске де пайдаланған.
4)сиырдың мүйізінен тарақ жасаған.
5), киіз басып ,жіп иірген
6)жақсы қабылдаған олардан қздеріне керек бұйымдар жасаған
7)Жылқының пайдасы оны көлік ретінде пайдаланған
Объяснение:
1) В казахском народе верблюда называют ахау-ахау.
2) Толерант к пустыне, нагружен машинами, ест мясо, на одежду подходит шерсть.
3) У казахов в основном крупный рогатый скот
используется как для вспашки, так и для посева.
4) сделал гребешок из коровьего рога.
5), войлок и пряжа
6) делали для своих дочерей товары, которые были ими хорошо восприняты
7) Преимущество лошади состояло в том, что она использовалась как средство передвижения.