Менің анам дәрігер. Менің анам балалар дәрігері. Ол өз мамандығын жақсы көреді. Дәрігер болып адамдарға көмектесу, менің борышым деп айтып тұрады.Ол барлық аурған балаларға көмектескісі келеді.Оның жұмысы онай емес,кейде түнгі кезекшілікте болып тұрады. Дәрігер мамандығы жауап кершілікті талап етеді. Ол мамандықта қателесуге болмайды, өйткені ол адамның өміріне жауапты.Балалармен жұмыс істеген тіптен қиын. Балаларды қорқып жылаған кезде, оларды жұбата отырып тексеру онай емес. Алайда анам оған үйреніп кеткен.Кейбір балалар жазылмайтын аурумен ауырған кезде жүрегін ауырады дейді.Оларға көмектесе алмайтынына қынжыласын дейді. Алайда кейде ондай балалар ұзақ емнен кейін жазылып жататын да кездер кездеседі-деп айтады анам. Дәрігер болу шыдамдылық пен көп білімді қажет етеді . Мен өскенде анам сияқты дәрігер болсам деп армандаймын.
Ең далам – анам, мен - балаң деп ақын атамыз жырлағандай, менің ең далам, тұғырым - Қазақ елі.
Туған өлкемнің тұнып тұрған әсем көрінісі бойыма еріксіз мақтаныш сезімін құйады. Тау етегіндегі қуыстарды қуалай өскен бұталы орманы, тау суын сарқырата кең далаға алып қашқан өзендері, дән теңізіне шалынған жазық даласы, төрт түлікмалға төсін ашқан құтты жайлау қырлары, көк жасыл желекке бөленген ауыл үйлері, зәулім ғимаратты үлкен, көрікті қалалары бойыңа еріксіз күш, қайрат, еліме деген махббат сезіміне бөлейді.
Қасиетті, туған жер! Бойымдағы бар жақсы қасиеттерімүшін мен саған қарыздармын, қажырлық пен қайсарлықты, құзды шыңды тауың мен асау желің үйретсе, жомарттық пен ақ пейіндікті мына жатқан жеміс талы сай-самаңнан үйрендім. Шыдамдылық пен байсалдықты шетсіз де шексіз далаңнан үйрендім.
Менің көшем Өтеген батыр көшесі-Алматы қаласы Әуезов ауданындағы көше. Райымбек даңғылынан басталып, Шаляпин көшесіне дейінгі аралықта созылып жатыр. Төле би, Жұбанов, Қуанышбаев көшелерін қиып өтеді. Көшенін ұзындығы-2500 метр.
Өтеғұлұлы Өтеген (1699- 1773) – XVIII ғасырдың бірінші жартысында жоңғар басқыншылығына қарсы күрескен қазақ батыры. Шыққан тегі – Ұлы жүз Дулат тайпасының Жаныс руынан. Өтегеннің ата-бабалары да есімдері елге танылған батырлар болған. Бабасы Сырымбет қазақ ханы Салқам Жәңгірдің Самарқан әмірі Жалаңтөспен бірігіп, жоңғардың 50 мың әскерін талқандайтын әйгілі шайқасына қатысқан батыр болған. Өз әкесі Өтеғұл да талай қанды жорықты бастан кешкен батыр адам болған. Шешесі Нұрбала атақты Қордай батырдың немересі екен. Осындай тектілерден жаралған Өтеген де 15 жасында-ақ есімі елге танылып, батыр атанады. Батыр әуелі Іле өзенінің бойына (қазіргі Қапшағай су қоймасының табаны) жерленген. Кейін оның сүйегін ұрпақтары Қордай ауданына апарып, қайта жерлеген. Жерленген жері Өтеген ауылы деп аталады. Алматы облысындағы бірсыпыра жер батыр есімімен аталады.
Менің анам балалар дәрігері. Ол өз мамандығын жақсы көреді. Дәрігер болып адамдарға көмектесу, менің борышым деп айтып тұрады.Ол барлық аурған балаларға көмектескісі келеді.Оның жұмысы онай емес,кейде түнгі кезекшілікте болып тұрады. Дәрігер мамандығы жауап кершілікті талап етеді. Ол мамандықта қателесуге болмайды, өйткені ол адамның өміріне жауапты.Балалармен жұмыс істеген тіптен қиын. Балаларды қорқып жылаған кезде, оларды жұбата отырып тексеру онай емес. Алайда анам оған үйреніп кеткен.Кейбір балалар жазылмайтын аурумен ауырған кезде жүрегін ауырады дейді.Оларға көмектесе алмайтынына қынжыласын дейді. Алайда кейде ондай балалар ұзақ емнен кейін жазылып жататын да кездер кездеседі-деп айтады анам. Дәрігер болу шыдамдылық пен көп білімді қажет етеді . Мен өскенде анам сияқты дәрігер болсам деп армандаймын.