Әр жаз сайын мен отбасыммен бірнеше айға ауылда тұруға көшеміз. Барлық сыныптастар тұратын қаладан кету, әрине, өкінішті, бірақ мен ешқашан мені үйге қалдыруыңызды сұрамаймын. Ел өмірінен асқан әдемі ештеңе жоқ! Ерте тұрып, жаңа сүтпен және бір үзім нанмен таңғы асты ішіп, тезірек өзенге қарай жүгіріңіз, міне, көрдіңіз бе, ағам қазірдің өзінде балық аулап жүр. Тыныш көтеріліп, артта тұрып, бақылаңыз. Бірақ мен қаншалықты мұқият жақындауға тырысқаныммен, ағам әрдайым бұрылып, саусағын ерніне тигізді, олар: «Дыбыс шығармаңыз, сіз барлық балықтарды қорқытасыз», - дейді. Бірақ мен онсыз да тыныс ала алмаймын. Мен өзгермелі қалқымаға қараймын, күте тұрыңыз. Мен осылай бір сағат, тіпті одан да көп тұра аламын. Ағай анда-санда ғана бұрылып, сақалына күлімсірейді. Жақында менің шыдамымның сауабын алатындығын біледі. «Клюё-йо-йот» - кеудемнен жарылып шығады, бірақ мен ернімді қатты қысып, алға қарай еңкейіп қараймын, өйткені ағам оңай әрі дәл сыпырып алады, содан кейін тағы бір әдемі өзенді жағаға шығарады.
Объяснение:
Надеюсь правильно
Ертегідегі Жаман – қазақ ауыз әдебиетіндегі ел басшысының үлгілі бейнесі. Ол – қарапайым, парасатты, адал, шыншыл, көреген, тапқыр, кішіпейіл, іззетті, көпшіл, қайырымды, қанағатшыл. Бұл қарапайым халық бұқарасының «елді осындай адам басқарса» деген арманынан туған бейне.
Аяз би туралы айтылатын ертегі-аңыздардың бәрінде дерлік Жаман қойшының Мадан хан сынынан өтуі, үйленуі, ханның күншіл, ақылсыз қырық уәзірін өлімнен құтқаруы, оның даналығын, достыққа адал, сертке беріктігін, әділдігін мойындаған хан өз тағын беруі сөз болады. Жаман хан болғаннан кейін де жыртық тоны мен жаман тымағын хан сарайы босағасына ілдіріп қояды. «Кей-кейде хандық тақтың буымен көңілім тасып, асып бара жатқандай болсам, соған көзім түседі де, тез тәубама келемін» дейді екен. Сөйтіп ол жыртық тоны мен жаман тымағын көрген сайын тәубасынан жаңылмай, өзіне-өзі: «Аяз би әліңді біл, құмырсқа жолыңды біл» деп отыратын болған.
Өмірдегі реалды нәрсенің өзін әдейі өзгертіп көрсету – ертегі жанрының өзіндік қасиеті болғандықтан, ертегіші де оның мазмұнын барынша әсірелеп көрсетуге, сырлы да ғажайып етіп көрсетуге күш салады. Мәселен, «Аяз би» ертегісіндегі ханның әлсіз, жоқ-жітік, жаман қойшының ақыл-парасатын мойындап, оған хандық тағын сыйлап беруі өмірде әсте болуы мүмкін емес жағдай.
Объяснение:
Осы дурыс шығар