Бұл суретке қараған кезде қаймағы бұзылмаған қазақ халқының тіршілігін елестетуге болады. Бұл жерде қазан, торсық, ағаш кеселер, ер тоқым, көрпеше тоқуға арналған құрал, садақ, қайрақ т.б заттар көрсетілген. Барлығымыз білетіндей бұл заттардың барлығы ата-бабамыздың қолданған тұрмыстық заттары болып табылады. Қазан - қазанды бұрындары ғана емес қазіргі кездеде аналарымыз бен апаларымыз тамақ пісіруге қолданады. Торсық - бұл ыдыс бұрынғы кездері кез - келген батырдың жанынан табылатын болған. Бұл ыдысқа не құйған десеңіз, айран, сүт, шұбат, қымыз, су секілді сусындардың бірін құйып салқын күйінде сақтауына мүмкіндік берген. Ағаш кеселер - бүгінгі күні де сорпа ішуге қолданылады. Ер тоқымды жылқының үстіне міңгестіретін болған.
Я ОЧЕНЬ ДАВНО ЧИТАЛА ЭТУ ПОЭМУ) ПОЭТОМУ ПОТЯНЕТ ЛИ ЭТО НА 2 СТРАНИЦЫ, НЕ ЗНАЮ...НО ВСЕ ЖЕ НАДЕЮСЬ, ЧТО ЭТО ВАМ ХОТЬ КАК-ТО
У Д А Ч И )
1) Поэма - өлеңді повесть, өмірде болған не болуға тиіс күрделі құбылыстар мен келелі оқиғаларды, алуан-алуан адам тағдыры мен заман шындығын көлемді, желелі, эпикалық не лирикалық сипаттағы өлеңмен суреттелген шығарма. Поэмада үнемі лирикалық кейіпкер болады.
2) Поэманың негізгі мәні - мәңгілік махаббат. Киелі құстардың бір-бірінсіз өмір сүре алмайтындығы туралы айтылады. Ақын адал махаббатты мадақтайды, сонымен қатар табиғаттағы гармонияны бұзудың орны толмас трагедияға апарып соғатынын көрсетеді.
3) Менің ойымша, ақын табиғаттың көрінісін әсерлі бейнелейді, кейде тіпті көз алдына елестетіп, сол поэманың ішінде өзіңді не кейіпкер, не жай ғана бақылаушы ретінде сезіне бастайсың. Поэмадағы суреттелген шынайы мәңгілік махаббаттың сиволы ретінде - киелі құстардың бейнесі алынған. Аққулардың келуімен көл бетінің тіршілігі күрт өзгеретіндігін байқаймыз. Маған әсіресе аққудың мергенге зар жылаған жері ұнады. Өйткені сол кезде аққудың қаншалықты қайғырып тұрғанын ақын соншалықты күшті жеткізді.