Мұхтар Əуезов "Көксерек" атты керемет шығарманы жазған.Ол шығармада балалар орманнан жеті бөлтірікті тапқаны туралы айтылады. Олар бөлтіріктерді өздерінің ауылына алып кетеді. Сосын оларды өлтіргісі келген де,оны кішкентай бала көріп қойып біреуін жүгіріп келіп алып алады. Солай ол бала бөлтірікпен бірге тұрып,оны Көксерек деп атайды. Бірақ бұл шығарма қайғылы аяқталады,себебі Көксерек өскен кезінде баланы өлтіреді. Маған өте аянышты болды. Мен қасқырды қолға үйретуге болмайтынын түсіндім. Маған бұл шығарма өте қатты ұнады.
Басқа мезгілдерге қарағанда мен көктемді қатты жақсы көремін. Және бұл таң қалдыратындай емес. Көктем маған қуанышты сезім мен ерекше көктемдік шабыт береді.Алғашқы шыққан күн сәулесі бізге қиын қыстың кеткенін, аяз бен боранның енді болмайтынын айтады. Жаңа таң қалдыратын қуанышты кез келді.Көктем барлық жерінен сезіледі. Күн жылытады , кар еруде. Қар аз болуда, құстар ін салуда, көктемге сәлем беруде. Ағаштар қысқы ұйқыдан оянуда. Олардың бұтадарында жапырақтар шығайын деп жатыр. Тіпті көктемгі жел қысқы желге ұқсамайды. Суық болса да көктемнің иісі шығады. Көктемнің шығуы бүкіл әлем жарық болады. Мен көктме мезгілін сүйемін, өйткені ол ең әдемі жыл мезгілі.
