Рухани өміріміздің тарихында бір дәуірдің болмыс-бітімін, таным- түсінігін айшықтай түсетін айрықша тұлғалар болды. Исламға дейінгі Тәңірлік дүниетанымның шашырап жатқан дерек көздерінің негізінде пайымдап, бас- аяғын жинақтауға әрекеттенер болсақ, оның бел ортасында тұрған дара тұлғаларды айналып өту мүмкін емес. Солардың бірі, бірегейі-түркі халықтарының арасында есімі ежелден танымал-Қорқыт ата. Шығыс Түркістаннан бастап Кіші Азияға дейінгі түркі халықтарының ауызша да, жазбаша да жәдігерлерінен ойып орын алған Қорқыт бейнесі бір ғана көркемдік дүниенің жеміс еместігі, мұның астарында берісі нақтылы тарихи тұлға, арысы тұтас қоғамдық-әлеуметтік, саяси, діни дүниетаным тамыр тартып жатқан дәуірлік құбылыс жатқандығы даусыз. Байыптап қарасақ, исламнан бұрынғы идеология мен таным-түсінікке қатысы бар тұлғалардың қуаттысы да, жұртшылыққа кеңінен мәшһүр болғаны да Қорқыт есімі.
Адамзаттың жер-анаға деген ықыласы ерекше.
Топырақтан жаралған болмысымыздан ба
әлде аталарымыздың жер үшін аянбай күресе
білгендігінен бе, білмеймін, қазақ үшін жер
мен ел ұғымы егіз. Әлем картасында жерінің
үлкендігі жағынан тоғызыншы орынды
иемдеген Отанымыз бар. Алайда басында
баспанасы мен өзіне тиесілі бір телім жері
жоқ қандастарымыздың толып жүргенін қалай
түсіндіреміз? Өзінің меншікті жері жоқ адам,
ерім деп еркелетпеген еліне қорған бола ала
ма?
Адамзаттың жер-анаға деген ықыласы ерекше.
Топырақтан жаралған болмысымыздан ба
әлде аталарымыздың жер үшін аянбай күресе
білгендігінен бе, білмеймін, қазақ үшін жер
мен ел ұғымы егіз. Әлем картасында жерінің
үлкендігі жағынан тоғызыншы орынды
иемдеген Отанымыз бар. Алайда басында
баспанасы мен өзіне тиесілі бір телім жері
жоқ қандастарымыздың толып жүргенін
қалай түсіндіреміз? Өзінің меншікті жері
жоқ адам, ерім деп еркелетпеген еліне
қорған бола ала ма?Әр жерде иесі бар деп
қоршалып, қорғалған, бірақ бір түп ағаш
егілмей, бір лашық салынбай созылып жатқан
жерлер бар. Ол жерлерді өзі алмай, өзгеге
де бермейтіндердің не ойлағаны бар? Жер
күтіп, баптағанды, топырағын шаң қылып
бүлдіршіндердің жүгіргенін, әйтеуір тірі адамға
қалқан болуды қалайды. Ал қоқысқа толып,
тынысы тарылған, егілмей жетімге айналған
жер де ауа жұта алмай қиналған адаммен
бірдей. Бірде бір адам қоқысқа толып, әбден
азып-тозған жерін сатуды жөн көреді. Сатып
алушы жерді қоқыстан тазалап жүріп, бұлақтың
көзін тауып алады. Әртүрлі жүзім, анар, алма
ағаштарын егіп, басына үй салады. Уақыт өте
сол маңнан жердің бұрынғы иесі өтіп бара
жатып, жайқалған бақты көріп, мен қандай
жерден айырылып қалғанмын деп өкініпті -
дейді аңыздарда.
Адамзаттың жер-анаға деген ықыласы ерекше.
Топырақтан жаралған болмысымыздан ба
әлде аталарымыздың жер үшін аянбай күресе
білгендігінен бе, білмеймін, қазақ үшін жер
мен ел ұғымы егіз. Әлем картасында жерінің
үлкендігі жағынан тоғызыншы орынды
иемдеген Отанымыз бар. Алайда басында
баспанасы мен өзіне тиесілі бір телім жері
жоқ қандастарымыздың толып жүргенін
қалай түсіндіреміз? Өзінің меншікті жері
жоқ адам, ерім деп еркелетпеген еліне