қыстың желтоқсан жұлдызы. қар көптен жауып, нағыз қыс болды. күн әбден қысқарған. күннің көзі көрінсе де жылынбайды. өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. қалың қардан шөптің басы көрінбейді. қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес. орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз. ң өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды. сабаққа мезгілімен жүретін ң да ертеңгі аяз есінен көпке дейін шығатын емес.
летняя ветка не остается зимой,
лицо земли похоже на поддон.
животное, человеческая раса,
родители являются источником солнца.
летом лета птица входит,
улыбающаяся молодая улыбка со своим парнем.
сероватый и парализованный,
jellynassar с его отношением.
страна ближнего востока,
улыбаться, видеть и обниматься.
павлины миротворцев пусты,
шепот, хлопки и звенение.
скрипнул верблюд, а овца - шум,
бабочки и птицы.
в отличие от цветов и деревьев,
дует свисток, и вода течет.
на берегу озера иссык-куль,
яйца ищут яйца и бегают.
когда он бродит с лошадью,
синий ослепительный свет, сияющий как призрак.
птица привязана к веревке
девушка застряла и застряла.
носите красивые летние платья,
цветы на земле.
в саге альпиниста, сайк - бульбул,
флаг сказки, кора.
с новыми деньгами, трейдеры,
если мятежники срывают землю и сеют.
у одного из крестьян есть два животных,
новое поколение надеется разбогатеть.
будь прославлен на земле, иегова армий,
доброта - это свет мира.
всякий раз, когда мы взвешиваем нашу землю,
видео похоже на танец в небе.
летняя ветка не остается зимой,
лицо земли похоже на поддон.
животное, человеческая раса,
родители являются источником солнца.
летом лета птица входит,
улыбающаяся молодая улыбка со своим парнем.
сероватый и парализованный,
jellynassar с его отношением.
страна ближнего востока,
улыбаться, видеть и обниматься.
павлины миротворцев пусты,
шепот, хлопки и звенение.
скрипнул верблюд, а овца - шум,
бабочки и птицы.
в отличие от цветов и деревьев,
дует свисток, и вода течет.
на берегу озера иссык-куль,
яйца ищут яйца и бегают.
когда он бродит с лошадью,
синий ослепительный свет, сияющий как призрак.
птица привязана к веревке
девушка застряла и застряла.
носите красивые летние платья,
цветы на земле.
в саге альпиниста, сайк - бульбул,
флаг сказки, кора.
с новыми деньгами, трейдеры,
если мятежники срывают землю и сеют.
у одного из крестьян есть два животных,
новое поколение надеется разбогатеть.
будь прославлен на земле, иегова армий,
доброта - это свет мира.
всякий раз, когда мы взвешиваем нашу землю,
видео похоже на танец в небе.
он послал источник и отвез черную землю
аллаху за его милость.
говядина и мед,
счастье человечества растет.
все, кроме черных, в восторге,
любой другой может почувствовать это.
если вы посмотрите на мелодию тенгри,
ребенок тает и тает.
ищу необычного малыша, детского шума,
животные напуганы, счастливы и бушуют.
воздушные птицы поют в воздухе,
рыбацкие скалы лежат в озере.
солнце и звезды,
он не сиял в черной ночи,
к тому времени, когда солнце стало ясным,
цветение все еще нестабильно.
солнце это невеста, земля это невеста,
оба такие мощные.
и когда был вечер,
пришла невеста, луна, восходящая звезда зима.
луна, звезде теплый ветер,
животное свадьбу.
когда маленькая белая салфетка покинула черепицу,
земля улыбается, давая ей улыбку.
солнце день старости,
один без другого,
после насыщения солнечным днем
земля полна всевозможных птиц.
человеческий глаз не может видеть солнце,
это теплое, сладкое чувство.
красный лев под крышей из желтого золота,
я видел, как солнце садилось вечером.
Батыр Баян -Мағжан Жұмабаевтын поэмасынын кейіпкері.Бұл поэмада Батыр Баян өте өжет ,батыл адам ретінде суреттелген.Батыр Баяннын бойындагы ең басты қасиеті Отанына,еліне деген сүйіспеншілігі.Ол қазақ халқының батыры және Абылай ханның ең жақын жауынгері. Оның мінезі отаншыл және өте намысқой.Онын намысҡойлылыгы поэмада кеңінен суреттелген.Ол Отаны үшін оз інісі Ноянды өлтіруге дейін барды .Ал Ноян қалмақ қызынын артынан еріп өз еліне сатқындық жасады.Бұл сатқындыққа шыдамаған Батыр Баян қалмақ қызын да ,інісі Ноянды да өлтіреді.Осыдан ак Баяннын намысшылдығын жане еліне деген махаббатын коруге болады.Ол Абылай ханнын қолбасшысы жане сенімді батыры. Ол қазақ халкынын ак туын устаган батыр .Поэманын сонында Батыр Баян шайқаста қаза табады.Оны ар ұяты жібермеді.Сөйтіп ол көп өкінді.Өкініштін кесірінен ол шайкаста өлуге бел байлайды.Бұл поэманын маңыздылығы оте зор..Ең бастысы ойланып ,шешім қабылдау .Қазақта «Жеті рет өлшеп ,бір рет кес » деген нақыл сөз бар ғой .Міне сондықтан да шешім қабылдамас бұрын ойлану қажет.
Қосымша мəлімет:
Мағжан Жұмабаев «Батыр Баян» поэмасын өлеңмен жазған. Қысқаша мазмұны мынау: Абылайхан бір жаққа жаугершілікке аттанбақ боп қол жияды да, аттанбай жатып алады. Көп жатып жалыққан Абылайдың батырлары Абылайға кісі салса, Абылай Баян батырсыз аттанбаймыз деген қысқаша жауапты айтады. Баян батырдың кешігу себебі былай шығады. Ол бір жорықта қалмақтан бір жас сұлу қыз алып қайтады. Қызға көңілі ауады. Бірақ жасы жас болғандықтан тимейді. Қыз Баянды ағасындай көріп еркелеп жүреді.
Баянның Ноян дейтін 15-16-дағы інісі болады. Осы Ноян қызға ғашық болады. Бір күні бір сайда қыз бен Ноян кез кеп, Ноян қызға сырын айтқаннан кейін, қыз: мен саған тиейін, бірақ мені Баян əкетерде шешем, ел бетін бір көрмей ерге шықпа деп еді. Елге алып бар, содан кейін тиейін дейді. Ноян осы сөзге ереді де екеуі сол түні екі атқа мініп қашады. Бұл кеңес таңертең Баянға жетеді. Ашуланған Баян атына мінеді де, Жолды өзек деген жерге қуып жетіп, жалынғанына қарамай екеуін де өлтіреді. Екі жасты өлтіріп болғасын өз ісіне өкініп, біраз жылайды да, екеуін көміп, тартып отырып Абылайға барады. Кешіккен себебі осы боп шығады.
Баян келе Абылай қолын аттандырады. Бұғыбай бастаған қалың қол шөлді өрлеп отырып Балқаш көліне келеді. Осы арада жиналып жатқан қалмақты ұшыратады. Абылайды қапылыста шабамын деген қалмақ күтпеген жерден мынаны көргесін Абылайға айыбын берейін, татуласайық деп кісі салады. Абылай бұл сөзді қабыл алғанда, Баян татуласуға қарсы болады.