Су барлық тірі заттар үшін өте маңызды. Тірі ағзаның денесі судың бір бөлігінен екіншісіне ауысады, адамға судың жартысын тамаққа береді, ол жейді, әсіресе жемістер мен көкөністерді жейді. Дененің 70 пайыздан астамы судан тұрады. Күн сайын біз суды жоғалтып аламыз, адам ағзасы жиырма төрт сағат сайын шамамен 5 литр суға ағзаны, терінің бездерін және бүйрегін береді. Егер судың 10% -ы алмастырылусыз жоғалса, аурудың маңызды белгілері болады. Судың 20% -ы жоғалса, адам өледі. Адамсыз суға жол бермейтін ең көп уақыт шамамен 7-10 күн.
Биыл Абайдың жасы он үшке толған еді. Денесі де бір аралық кейіпте. Бойы өскен. Қол-аяғы ұзарған. Ол атқа мініп жүруге жарағанымен, үйден көп шықпайды. Өзге балалардан гөрі, басқа бір ермек. Бөлек бір дос тапты. Онысы – әжесі. Одан қала берсе – шешесі. Абай биыл ғана анық байқағандай. Мұның әжесі бір түрлі әңгімеші екен. Қызық сөйлейді. Әңгімесін дәмді ғып, қызықтырып айтады. Бірде Абай сырқаттанып жатып, әжесінен әңгіме айтуын сұраған. Сонда әжесі ойланып отырып: - Е-е... Бұлдыр-бұлдыр күн өткен. Бұрынғыда кім өткен... – деп, кішкене тақпақтан бастап еді. Абай соны ұғып қалыпты, келесі жолы әңгіме сұрағанда әжесінің тізесінен ақырын қағып: - Е-е... Бұлдыр-бұлдыр күн өткен. Бұрынғыда кім өткен... – деп, тағы да әңгімені тілегенін білдіруші еді. Әжесі әуелде көп-көп ертегілер айтқан. Абай қажымай, жалықпай, ылғи ынтыға тыңдайтын. Кейде әжесі шаршап, айтпай қойса, шешесіне жабысатын. Ұлжан да көп әңгіме білуші еді және ол көбінесе өлең сөздң жиі айтатын.
Ақылына ақыл қос Әкең мен анаң саған өмір сыйлады. Олардың есіл-дерті – сен бақытты болса екен деу. Екеуінің денсаулығын сақта, бабын тап.
