Біздің қайсымыз көңілді қарлығаштардың ұшуын байқамадық. Қалалық қарлығаштар мен ауылдың қарлығаштары - киллер киттері бар екенін бәрі біледі. Қарлығаштардың өмірі адам өмірімен тығыз байланысты. Қалалық ақ қарлығаштар өздерінің жайлы, жабық ұяларын тас және ағаш үйлердің астына мүсіндейді. Киллер киттер ауыл сарайлары мен үйлердің төбесінде ұя салады.
Олар балшықтан жасалған ашық ұяларын ағаш төсеніштерге, ағаш қабырғалар мен шатырлардың бағаналарына бекітеді. Тұмсықтарындағы қарлығаштардың дымқыл жерді, құрғақ шұңқырлардың шетінен ластануын, одан кішкентай және тазарған тұрғын үйлерін қалыптастыратындығын жиі байқауға болады.
- Балам, дүниедегі жаратылған жәндік-жансыздардың ешқайсысының да керексіз болып, жерде қалатыны болмайды,- деп. Сол сөзді айтып отырғанда, қыз бала киімін жамап болып, жердегі мақтаның қиқымын терезеден лақтырып, далаға тастады:
- Әже, осы қиқымның ешнәрсеге керегі бола қалмас,- деп.
Шешесі:
- Балам, сол да жерде қалмайды,- деді.
Осылайша сөйлесіп, терезеден қарап отырса, манағы мақтаны жел көтеріп ұшырды, мұны бір торғай көріп қуып барып, мақтаны тұмсығына тістеп қана алып, ұшып кетті. Қыз әжесінен:
- Манағы мақтаның қиқымын бір торғай алып кетті, оны неғылады? - деп сұрады.
Әжесі айтты:
- Көрдің бе, балам, күн айналмай манағы айтқан сөздің келгенін. Ол кішкентай мақтаны торғай ұясына төсеп, жас балапандарына мамық етеді,- деді.
Вот это?