Объяснение:
Қазақ хандығының құрылу тарихына байланысты жазылған тарихи зерттеулер мен әдебиеттердің бәрінде хандықтың негізін салушылар – Керей мен Жәнібек хандар деп айтылатыны белгілі. Дерек мәліметтерінде көрсетілгендей, «олардың Әбілқайыр ханнан бөлініп, Жетісудағы Моғолстан атты хандыққа келуімен Қазақ хандығы құрылды» деген пікірді зерттеушілердің бәрі мойындайды. XIX ғасырдың ортасында айтылған бұл пікір қазіргі күндерге дейін тек даму үстінде болды. Бірақ та осы саяси үрдісте жетекші рөл атқарған тұлғалар – Керей мен Жәнібек хандар туралы зерттеулер толық жүргізілмей, олар туралы біліміміз тек дерек мәліметі деңгейінде қала берді. Оған себеп – деректік мәліметтердің мардымсыздығы. Қазіргі күнде заман талабы өзгеріп, өз тарихымызға қайта үңілгенде, алғашқы хандарымыздың тарихын, олардың атқарған рөлін көрсетуге осы себеп қолбайлау болады да тұрады. Мардымсыз деген – тіпті жоқ деген емес, аздау, бірен-саран деген мағынада. Олай болса, қолда бар деректерге сүйеніп, ұлттық мемлекетіміздің іргетасын қалаушылардың ел тарихындағы алатын орнын неге ашып көрсетпейміз?! Керей мен Жәнібек хандарға тағдыр жаңа этникалық бірлестікке негізделген мемлекетті құру және оны басқару үлесін берді.
Детсво это очень интересный и удивительный период. " Все время был бы маленьким ребенком, мама мне давала бы сладости которые я просил, не щипала бы меня по лбу, никуда не отправляла бы, играл бы с утра до вечера"- мечтают может даже некоторые дети.
Алтай сегодня рано проснулся, подошел к умывальнику и умылся. Белой щеткой, почистил, свои белоснежные зубы. Вытерься, своим маленьким, белым полотенцем с рисунком белой чайки, оделся и подошёл к окну
Но он сильно обиделся, на готовящую завтрак маму и бреющегося отца, что они не замечали все его поступков. " Папы часто дома не бывает же, он откуда знает что я уже стал человеком! Но я удивлен тому, что я стал умнее, вырос и подрос, не заметила моя мама, которая каждый день со мной рядом находиться. Я для нее вечно маленький ребенок! Кажусь ей птенчиком и крохой!".
Иногда я вижу как мама бежит, надев на себя что то из верхней одежды, за хлебом. И я говорю ей " Мама, давайте я сбегаю за хлебом, я же не занят, и ноги у меня легкие". Но мама не соглашается, " что я ёще маленький ребенок, не торопись"- говорит обжигая мое сердце.