Аяз Күн ұзарған, түн қысқарған көкектің кәрі қыз-
дай қылтың-сылтың басы. Өскеменнен түсте шыққан
автобус Ұлан арқылы Самарға тікелей асып, Ертіс
у автобус
түсіп, Күршімнен бір-ақ шығуға бел байлаған. Көкек
Vжолаушы
келсе де, наурыз жылымығының қайырма қызыл
бес жүз сом
шұнағы қала ішін дірдек қақтырып, Ұлан асуына
У прописка
У желтоқсан
қарай созылған ұзақ жол беті сиыр жалағандай,
уборан
Жып-жылмағай көк мұз. Алды-арты бірдей тартатын
шағын сары автобус ішіндегі азғана жолаушыларды
селкілдеге ұрып, соқтырып келеді. Күн аяздан шаңытып тұр.
Автобустағылар өзді-өзімен шүйіркелесiп, қайсыбірі жорта қалғып
отыр. Жолаушылар арасында нәресте құшақтаған жас келіншек
қыңқылдаған сәбиін уатумен әлек. Ең артқы орындықта отырған
Архат олардың іс-әрекетіне көз жіберіп, көңілсіздеу күйде көзін
жұмған.
Үй тайын деп ойлаған, бірақ көзі ілінбей-ақ қойды.
