Тәуелсіздік алғанымызға 29 жыл толғалы отыр. Қаншама жыл ата бабаларымыз өз алдына бөлек мемлекет алу үшін жан берісіп жан алысып, қанын төкті. Сондай мәңгі есте қалатын ұмытылмас жара салып кеткен бейбіт замандағы қантөгіс мың тоғыз жүз сексен алтыншы жылдың он алтыншы желтоқсанында болған еді. Қыстың қаhарлы бораны мен сарышұнақ аязында бейбіт мақсатта алаңға шыққан Алматы қаласының халқы мен студент жастарын дұрыс түсінбеген сол кездегі уақытша басшы Г. Колбиннің басқаруымен Мәскеуден арнайы жасақ шақыртып еңбекші халықты және алаңға шыққан жастарды ұрып-соғып аяусыз жазалады. Қаншама қазақ жастарын оқудан шығарды, түрмеге қамады. Сондай- ақ қаншама адам із- түссіз жоғалып кетті. Соның ішінде Ербол Сыпатаев, Қайрат Рысқұлбеков, Ләззат Асанова, Сабира есімді жастарымыздан айырылдық.
1991 жылдың 16- шы желтоқсанында желтоқсаншылар ақталып өз тәуелсіздігімізді алдық.
Объяснение:
Әрбір адам үшін ең асыл қазына- отанын, туған елін сүю. Халық батыры Бауыржан Момышұлы былай деген екен: «Біздің тарихымыз батырға бай тарих, халқымыз батырлықты биік дәріптеп, азаматтық пен кісіліктің символы, үлгісі санаған. Батырлық , ерлік деген ұрпақтан ұрпаққа ата дәстүр болып қала бермек. Өткенін білмеген, тәлім — тәрбие, ғибрат алмаған халықтың ұрпағы — тұл, келешегі тұрлаусыз. Біздің қазақ халқы — батыр халық».
Қазақ халқын құрып кету қаупінен сақтап қалған, жерін жауға бермей, ұлан байтақ өлкесін қазақ еліне мәңгі қоныс ету мақсатында жарғақ құлағы жастыққа тимей, елім деп еңіреп өткен хас батырлар қаншама десеңізші! Бұлардың ерлігі біздерге қашан да болса өнеге болмақ. Әрбір адам біздің мемлекетімізге, соның бай да даңқты тарихына, оның болашағына өзінің қатысты екенін мақтанышпен сезіне алатындай еңбек етуі қажет. Отаншылдық сезім ертеден қалыптасқан, ескірмейтін, мәңгілік, қасиетті ұғымды Отанға деген сүйіспеншілік, бойындағы бар күш – қуатын, ерік-жігерін Отан игілігі мен мүддесіне аямай жұмсау, туған жерін, қасиетті ана тілін, елдің әдет-ғұрпы мен салт-дәстүрін құрметтеу деп түсінемін.