Әдеби әлемнің танымал туындылары оқырманына дәуірдің тыныс-тіршілігі мен тарихи кезеңдері, әлеуметтік теңсіздік пен қоғамдық құндылықтар, сондай-ақ автордың тебіреністері жайында сыр шертеді. Абайдың ұлы поэзиясы, Толстойдың тарихи прозасы, Ибсенның новаторлық драматургиясы біз үшін өткен күндердің картинасын құруға және де сол заманның әлеуметтік санасына кіріп кетуге мүмкіндік береді. Әрине, бұның барлығы да әдебиеттің құдіретті күші. Ол бізге шетел асып, шекараны бұзуға көмектеседі: түрік әлеміне жақын боламын десең, Памуктың романдары, ал үндістердің өмірімен танысамын десең, Рушдидың прозасы бар. Алайда, жазушы болу — үлкен жауапкершілік, әрі кез келгеннің қолынан келе бермейтін өнер. Содан болар, қазіргі жазушылардың көтерген әдеби жүктерінің ауырлығы соншалық, посткеңестік кеңістікте ұлттық проза кенжелеп, жазушы деген атақ құнсызданып бара жатқандай...
қазіргі кезде жетім балалар көбеюде.оның себебі ата аналарының ажырасуы,балаға қамқор бола алмайтын аналардың балаларды тастап кетуі.одан да баска себептер көп.жетім балалар үшін балалар үйі ашылған.Баласыз жандар ол жерден өздеріне бала іздей алады.және асырап ала алады.жетімдер балалар үйінде 18 жасына дейін өмір сүреді.жетімдерден олардың ата аналары жайлы сұрамаған,ата анасының жоқтығын бетіне баспаған жөн.себебі олар ата анасының тәрбиесін көрмей өскендер.