Табиғат жаратылысы өзіне тән жыл он екі ай төрт мезгілмен ұштасады. Әр мезгіл өз сұлулығымен таңдай қақтырарлықтай. Мысалы қыс - мамықтай жұмсақ, кіршіксіз таза көңілдей аппақ қарымен көрікті болса, ал көктемде жылғалардан су ағып, өсімдік атауы бүршік атып, ағаштар ақ гүлден моншақ тағынады, төрт-түлікте төлдеп тіршілікке жан бітеді. Айналасын жасыл кілемге төсеп дала біткенді суға жүгіртіп, қарынын үзілген жеміске тойдырған жаз да бар.
Ал мен үшін орыны бөлек, жаныма жақын - күз мезгілі. Иә, көне шаһар төріне өзімнің басқа маусымдарға ұқсамайтын келбетімен күз де келіп жетті. Сары жапырақ қоңыр салқын ауа-райы, жабырқаулы көңіл-күй, қара суық жер күзге тән қасиет.
Мектепке асыққан бала, қоймасын астыққа толтырған диқаншы, қыс азығын жинаған шаруа, еңбекпен біте қайнасқан тірлік күз мезгіліндегі қызықты жайттар. Сондықтан күз - молшылықтың, байлықтың, берекенің мезгілі болып саналады.
Хотя, он может ездить верхом, из дома особенно не выходит. По сравнению с другими детьми нашел другое увлечение. Нашел отдельного друга. Это- его бабушка. И его -мама. Абай как будто в этом году точно заметил, что его бабушка интересно рассказывает. Интересно, привлекательно рассказывает. Однажды, когда Абай лежал заболевшим, просил у бабушки рассказывать рассказ. Тогда бабушка задумавшись начинала с маленького стихотворения: Не ясные, не ясные дни В кто проходил... Абай это запомнил, следующий раз, когда просил рассказ бабушки, по тихонько, по хлопав по колени бабушки: повторив эти стихи, дал понят бабушке о своей
Бабушка сначала рассказывала много сказок. Абай не скучая, с удовольствием слушал. Иногда бабушка, устает и не рассказывает, тогда он приставал маме. Улжан тоже знала много рассказов, но она часто читала стихи.