Қазақ халқының ұлттық болмыс-бітімінің бір өзгешелігі –дастархан жайып, кімді болса да адал көңілмен қарсы алатын кең пейілдігінде, меймандостығында. Қазақ үйіне келген адамға дастархан жайып, қонақжайлылық ниет білдірмеген адамды «қазанын қара суға малып отырғандай» деп кемсітетін болған. Сондықтан да қазақ халқы танысын, танымасын үйіне бас сұққан адамға «Қырықтың бірі – Қыдыр» деп қарап, дастархан жайып, барын оның алдына қойған. Қазақ – намысшыл халық. Қонақтан тамақ үшін ақы алу деген оның әдетінде мүлдем жоқ. Бұл көргенсіздік саналып, ырымға жаман деп есептелген. Расында да қазақ «дастарханы қурап тұр» дегізбеу үшін
Бұрынғы заманнан бері Қазақ халқының бір белгісі қонақжайлылық болған. Қымбатты қонақты үстел басына отырғызып, оған үйдегі бар ең дәмді тамақтарын алдына қоятын. Ұлттық мәдениетке байланысты әр тағам өзіндік бағасымен және орнымен беріледі.Қазақ халқы қонақасымен адамдарды татуластыруға болатынын білген. Үлкен кісілерге қазақтар муше берген. Ықылас салып олар ыдысқа да қараған, ол таза және әдемі болуы тиіс. Өзінің ғасырлар бойы өмір сүрген тариххында етті және сүт тағамдарын жақсылап сақтауды үйренген, ол ауылдарда әлі қолданылады. Назар аударылып дастарқанда отыру ережесіне де қараған. Қазақ әдет ғұрыптары бойынша тамақ ішкенде ұрысуға, жаман сөз айтуға, өсек айтуға, жалаң отыруға болмайтын.
Қуану-мұңайу
Ерте-кеш